[print-me]
| پناه میبرم به الله از شرِّ شیطانِ مَطرود | أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ |
| ترجمه واژه‌ای: محمدکاظم معزی | ترجمه تفسیری: صادق تقوی |
| سوره سباء که در قرآنهای معمولی سوره ۳4 می باشد ۵4 آیه دارد و در آن، ابتدا از صفات الله سخن بمیان آورده شده و سپس، حتم بودن آخرت و از پس آن، گفته شده که این فسادکاران هستند که راه قرآن را انکار میکنند و مسخره می نمایند و الّا، دانشمندانِ حقیقی آنرا حق می دانند، زیرا می بینند، قر آن پیغام کسی است که تمام قوانین طبیعی را بوجود آورده و او هم، قدرت نمائی های طبیعی میکند و هم، لطفِ خصوصی خود را شامل کسانی کرده است که مطيع راهنمائیهای او باشند، چنان که به داوود و سلیمان کمکهای معجزه آسایی کرده و نیز گروه های کفران کننده و فسادکار را، بارها در دوران تاریخ بشری، دچار بدبختی های غیر منتظره نموده، پس از این تذکرات گفته شده که فسادکاران و ستمکارانند که سخنِ مالکِ آسمانها و زمین را که برای راهنمائی به تفکر صحیح و کوشش، برای تربیت صحیح فرد و اجتماع است، کنار میگذارند و غير از الله، کسان و چیزهائی را پارتی و واسطه خود تصور میکنند که به اندازه ی وزنِ ذره ای از خود قدرت و اختیاری ندارند و حتی زنده نیستند و نزد ایشان نمی باشند که به ایشان کمکی بتوانند، بکنند و حال آنکه فقط الله است که عاقبت، همه را در زمين آخرت جمع میکند و سزای هر کس را طبق افکار و اعمالش خواهد داد و مریدهای عوام فریبان که تصور میکنند، تقصیر گمراهی ایشان با بزرگان ایشان است، باید بدانند که در آخرت عوام فریبان خواهند گفت، تقصير بگردن مردان ماست که روی تنبلی، خود را به نادانی و ناتوانی زدند و نخواستند، دستوراتِ ترقی دهنده ی کتابِ الله را اجرا کنند و ما نیز چون دیدیم، میتوانیم از تنبلی ایشان، سوء استفاده کنیم، چیزهای دروغی به نفع هوس ایشان گفتیم و آنها نیز چون دیدند، از طریقِ پذيرفتنِ مهملاتی که بافته ایم و ساخته ایم، به مال و خوشی هائی میرسند، با اینکه فریب های ما را فهمیدند، به ما و تبلیغاتِ دروغ ما کمک هم میکردند و تصور می نمودند، چون داناتر از حق گویانند، مورد لطف الله هم میباشند، بخصوص که ما با شيطانهای جنّی نیز، مربوط میشدیم و به آنان میگفتیم که با مقربینِ در گاه الله مربوط هستیم و آنان را به سر و سینه زدن و کوچک کردنِ خود نسبت به مقربين مزبور تشویق میکردیم و از این راهها، آنان را به نفع خود میدوشیدیم، پس آنان از ما مقصر تر و سزاوارِ عذابِ بیشتری هستند. این گفتگوها و این اقرارهای گناهکاران در آخرت باعث میشود که هم مریدان و هم بزرگانِ فریب دهنده ایشان، خود را سزاوار عذابِ دوزخ بدانند و التماس ها و توبه های ایشان نیز، برای ایشان سودی نداشته باشد و اینک ترجمه و تفسیر متن این سوره: | ||
| بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ | ||
1 الْحَمْد لِلَّهِ الَّذِي | ||
| سپاس خداى را كه از آنِ وى است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و او را است سپاس در آخرت و او است حكيم آگاه | الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ | 34:1 |
| آن مدح و ثنای مخصوص، برای کسی است که همه چیزِ آسمانها و زمین، در اختیار اوست و در آخرت نیز آن مدح و ثنا برای اوست و او آن پر حکمتِ بس آگاه میباشد (وای بر کسانی که خود را مسلمان میدانند و دین و مذهب خود را منحصر کرده اند، به توصیف و مدح امامان و پیغمبرشان به صفاتی که مخصوص الله میباشد و اسماءالحسنی محسوب میگردد، مانند صفت همه کاره بودن و شفاعت کردن برای بخشش گناه در آخرت و همه چیز دانستن و همه جا حاضر بودن و امثال اینها، باید دانست که حمد به معنای سپاس یا شکر نیست و از طرفی اینکه در ترجمه ها و تفسیرهای قرآن، حمد را مخصوص الله دانسته اند، برای این است که توجهی به آیه ۱۸۸ از سوره آل عمران (لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوا وَّيُحِبُّونَ أَن يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨٨﴾) نداشته اند که الله فرموده، حمد دیگران بشرطی بد است که آن صفت پسندیده در آنان نباشد، مانند اکثر مدح های امامان) (1) | ||
| داند آنچه را فرو مى رود در زمين و آنچه برون آيد از آن و آنچه فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او است مهربان آمرزنده | يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَ مَا يَعْرُجُ فِيهَا وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ | 34:2 |
| او میداند، چه در زمین داخل میشود و چه از آن خارج میگردد و چه از آسمان، فرو میآید و چه در آن، بالا میرود و اوست آن رحمتِ خاص رساننده ی آمرزنده (این آمرزش و رحمت خاص، الله نسبت به کسانی است که به متن پیغامهای الله، ایمان توام با عمل آورده باشند) (۲) | ||
| و گفتند آنان كه كفر ورزيدند نيايد ما را ساعت بگو بلى سوگند به پروردگارم هر آينه بيايد شما را داناى نهان است گم نشود از او سنگينى ذرّهاى در آسمانها و نه در زمين و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابى است آشكار | وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَ رَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِي الْأَرْضِ وَ لَا أَصْغَرُ مِن ذَلِكَ وَ لَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ | 34:3 |
| و آنانکه کفران کردند گفتند، آن هنگامه برای ما پیش نخواهد آمد (یعنی پس از مرگ، زنده نمی شویم و بهشت و دوزخ، دروغ است) بگو پرورشِ من برای پیغمبری از جانب الله، گواه بر آن است که آن هنگامه، حتما برای شما پیش خواهد آمد و الله به هر پوشیده ای دانا میباشد و از او، وزنِ ذره ای در آسمانها و یا در زمین پنهان نمیماند و از ذره کوچکتر و یا هر چیز که بزرگتر از آن نباشد، همه در کتابی آشکار میباشد(کتاب یعنی هر مکانی که محل ثبت چیزی باشد و این کتابِ آشکار، در اول سوره طور، تشریح شده که کتابی است، بسیار رقیق و لطيف که در تمام جهان منتشر است و هر حادثه ای در آن ثبت میگردد، یعنی آنچه از طریق دستگاههائی مانند رادار و تلویزیون و رادیو و یا دستگاه دقیقتری که بعدأ کشف شود، میتوان امواج آنرا گرفت) (3) | ||
| تا پاداش دهد آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند ايشان را است آمرزشى و روزيى گرامى | لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ | 34:4 |
| و این را الله، از آنرو در جهان نهاده که بتواند، در آخرت به کسانی که ایمان آوردند و اعمال نیکوی مقرر شده در پیغام الله را انجام دادند، پاداش صحیح بدهد، برای اینگونه اشخاص، آمرزش و روزی بس عالی ای خواهد بود (4) | ||
| و آنان كه كوشيدند در آيتهاى ما به عجزآرندگان ايشان را است عذابى از پليد دردناك | وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ | 34:5 |
| و کسانی که در مطالب مستدل و روشن ما، کوشش کردند تا روی جدل، ما را محکوم کنند، عذابی از یک عذاب دردناک برای ایشان می باشد (۵) | ||
| و بينند آنان كه داده شدند دانش را كه آنچه فرستاده شد بسويت از پروردگارت حقّ است و راهنمايى كند بسوى راه خداى عزّتمند ستوده | وَ يَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَ يَهْدِي إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ | 34:6 |
| و آنانکه، از آن دانش به ایشان داده شد (دانشمندان دینی بی غرض و همچنین محققین حقیقی) می بینند، آنچه از پروردگارت بسوی تو فرود آمد، آن یگانه راه حق میباشد و آنست که بسوی راهِ آن پر قدرتِ سزاوارِ چنان حمدی، مردم را راهنمائی میکند (6) | ||
| و گفتند آنان كه كفر ورزيدند آيا ننمايانيم به شما مردى را كه آگهيتان دهد هر گاه پراكنده شديد مُنتهاى پراكندگى را همانا شمائيد در آفرينشى نوين | وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ | 34:7 |
| و کسانی که کفران چنین راهی را کردند، به مسخره گفتند، آیا میخواهید شما را به مردی دلالت کنیم که به شما خبر دهد، وقتی کاملا پوسیده و از هم پاشیده شدید، در خلقتِ جدیدی دوباره زنده میشوید؟ (۷) | ||
| آيا دروغى بر خدا بسته است يا بدو ديوانگى است بلكه آنان كه باور ندارند بازپسين را در شكنجه و گمراهى دورند | أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَ الضَّلَالِ الْبَعِيدِ | 34:8 |
| یا این مرد، بر الله افترا زده، و یا جنی شده است (یعنی یا مرد دانائی است که میخواهد مردم را بنام الله بفریبد و یا دیوانه شده است و روی نادانی و خیال اینها را میگوید) حقیقت این است که هر کس، به آخرتِ مورد استدلال پیغمبران ایمان نیاورد، در آن عذاب و گمراهی بس دوری خواهد بود (۸) | ||
| آيا ننگرند بدانچه پيش روى ايشان است و آنچه پشت سر ايشان است از آسمان و زمين كه اگر خواهيم فروبريم شان در زمين يا افكنيم بر ايشان پاره هايى از آسمان همانا در اين است آيتى براى هر بنده بازگشت كننده | أَ فَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاء وَ الْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ | 34:9 |
| آیا آنان به آنچه از آسمان و زمین که در جلوی ایشان است و قبل از ایشان نیز بوده، دیده انداخته اند، تا بفهمند، اگر بخواهیم ایشان را یا در زمین فرو میبریم و یا از آسمان بر ایشان پاره ای ابر سنگین و کشنده های فرو میافکنیم؟ (آیا ندیده اند که بخواست الله عده ای در زمین فرو رفتند و گروهی نیز ابرهای گازدار خفه کننده ایشان را کشت) همانا در این تذکر، نشانه ای میباشد، برای هر کس که بخواهد، بنده الله باشد و بسوی او باز گردد (9) | ||
10 وَ لَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا | ||
| و همانا داديم داود را از خويش فضلى اى كوهها تسبيح گوئيد با او و مرغان و نرم ساختيم برايش آهن را | وَ لَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَ الطَّيْرَ وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ | 34:10 |
| یکی از این بندگانِ توبه کننده، داوود بود که ما از طرف خودمان به او فضیلتی دادیم و آن زمانی بود که به کوهها گفتیم، همراه او توبه کنید و به آن پرندگان نیز گفتیم با او توبه کنند (این مطلب کوتاه، اشاره ایست از مطالبی که در سوره انبیاء و ص نیز هست و در کتاب دوم سموئیل باب ۱۱ تا ۱۹ که تاریخی از تواریخ یهود میباشد، مفصل نوشته شده که داوود در وقتی که پادشاه بود و هنوز مورد وحی و نبوتِ خالق عالم قرار نگرفته بود، چون مرتکب گناه بزرگی نسبت به زن سردارش شد، مورد غضب الله قرار گرفت و بوسیله شورش یکی از پسرانش، بنام اَبشالوم از شهر فراری شد و به کوههای زیتون پناه برد و در آنجا مدتی با عده ای از طرفدارانش بود و هر صبح و هر عصر، اشعاری که خودش ساخته بود و حاکی از توبه و انابه او بدرگاه الله بود، با صوتِ داوودی که مشهور است، بسیار سوزناک میخواند و حتی عده ای موسیقی دان همراه داشت که مطابقِ خواندن داوود با انواع وسائل موسیقی مینواختند و انعکاسِ صدای زیبای او در کوه ها می پیچید و بسوی داوود برمیگشت و پرندگان خوش صدا نیز با او به چهچه میپرداختند) و ما برای او آهن را نرم کردیم (۱۰) | ||
| كه بساز زرههايى گشاد و اندازه بگذار در بافتن و بكنيد شايسته كه همانا منم بدانچه مى كنيد بينا | أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَ قَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَ اعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ | 34:11 |
| و گفتیم زره هائی گشاد بساز و اندازه های لازم را در حلقه های آنها مراعات کن و تو و اطرافیانت، نیکوکاری نمائید و بدانید که من بدانچه میکنید، بینا میباشم (این مطلب اشاره به مطالبِ مفصلی است که در دو کتاب یهود نوشته شده که داوود پس از این توبه ها مورد وحی و نبوت الله قرار گرفت و مژده یافت که به زودی به سلطنت بر میگردد و در سلطنت دوباره خود باید به کمک دانشمندان و هنرمندان مربوطه آهن را ذوب کند و دستور دهد مفتولهای آهنی بریزند و از آنها زره هائی بسازند تا بوسیله قدرتهای جنگی، حکومتِ پر قدرتی برای بنی اسرائیل بوجود آورد، در سایه ایمان به متن تورات و اعمال خوبی که او و اطرافیان او باید انجام دهند) (۱۱) | ||
| و براى سليمان باد را پيشينش يك ماه و پسينش يك ماه و روان ساختيم برايش چشمه مس را و از پريان آنان را كه كار مى كردند پيش رويش به دستور پروردگار او و آن كو كجروى مى كرد از ايشان از فرمان ما مى چشانديمش از عذابى سوزان | وَ لِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَ رَوَاحُهَا شَهْرٌ وَ أَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَ مِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ مَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ | 34:12 |
| و برای سلیمان مقرر داشتیم که باد در هر صبح، یکماه عمل کند و در هر عصر نیز یکماه و به نفع او آن چشمه مس خالص را جاری کردیم (مقداری از داستان سلیمان در سوره های انبیاء و ص و نمل نیز هست و تاریخ مفصل او در کتاب اول پادشاهان یهود میباشد و معنای این آیه این است که چون میخواستیم، سليمان عبادتگاه معروف به بیت المقدس یا هیکل را بسازد، کاری کردیم که کشتی های سلیمان برای آوردن چوبهای جنگلی و طلا و جواهرات از لبنان و شهرهای بندری دورتر، یک ماه راه رفتن از خشکی را در عرض یک صبح و یا یک عصر بوسیله باد بروند و برگردند و نیز برای سلیمان، معادنِ مس خالصی پیدا شد و او دستور داد که مس را ذوب کنند و در قالبهائی بزرگ برای ساختن ظرفهائی غیر قابل حمل بریزند) و بعضی از جن ها، به اجازه پروردگار سلیمان، در جلوی سلیمان کارگری میکردند و مقرر کردیم هر یک از جن ها که بخواهد از فرمان ما سرپیچی کند، از عذاب آتش سوزان مخصوصی بچشانیمش (جنها اسیر قوانینی شده بودند که ما از آنها اطلاعی نداریم و مجبور بودند برای سلیمان کارهایی انجام دهند که از دستِ قدرتِ بشر خارج بود، بعضی بشرها بطور استثناء میتوانند جنها را ببینند و سلیمان یکی از آنها بود که تحت نظر او جن های اسیر شده، برای ساختمان مسجد بیت المقدس یا اورشلیم کارگری میکردند) (۱۲) | ||
| مى ساختند برايش هر چه مى خواست از پرستشگاهها و پيكرها و جامه هايى همانند آبگيرها (حوضها) و ديگهايى بر جاى نشانده (در كوه يا سنگ) بكنيد اى خاندان داود شكر را و كم است از بندگان من شكرگزار | يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاء مِن مَّحَارِيبَ وَ تَمَاثِيلَ وَ جِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَ قُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَ قَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ | 34:13 |
| آنان برای سلیمان، محل هائی از مسجد را که لازم بود زیبا و پر کار ساخته شود، میساختند و همچنین مجسمه ها و یا کاسه های بزرگ، چون حوض ها و دیگ هائی غیر قابل انتقال ساختند، ای طرفداران داوود، شکر گزار من باشید و بدانید که از بندگان من اندکی هستند که شکر گزارند (۱۳) | ||
| پس هنگامى كه گذرانديم بر او مرگ را رهبريشان نكرد بر مرگش جز جنبنده زمين كه مى خورد چوبدستش را تا گاهى كه به روى در افتاد دريافتند پريان كه اگر مى دانستند ناپيدا را نمى ماندند در عذابى خواركننده | فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ | 34:14 |
| پس وقتی مرگ را بر سلیمان گذراندیم، جز موریانه، کسی نتوانست جن ها را از مرگِ سلیمان آگاه سازد و موریانه عصای بزرگ او را میخورد تا وقتی که از پوکی عصا، سليمان افتاد، در آن وقت جن ها فهمیدند که خوب بود از غیب خبر داشتند و مدتی در آن عذابِ پست کننده، نمی ماندند (این آیه میرساند که جنها که شبه بشرهائی از جنس ضد ماده هستند، مانند انسانها از خیلی چیزها خبر ندارند و انسانهائی که با جن سرو کار دارند، نباید تصور کنند، جنها به هر چیزی آگاهند، باید دانست که اسیر گرفتن سلیمان از دشمنان و کار کشیدن از آنها در کتاب تاریخ سلیمان که در دست یهود است، نوشته شده، ولی راجع به جن ها و بعضی چیزهای عجیبی که قرآن درباره سلیمان گفته چیزی در کتاب یهود نیست و ذکر نشدنِ اینها در کتب یهود برای این بوده که بنی اسرائیل از وجود آنها خبر نداشتند، زیرا چشمشان نمی دید، ولی گویا در بیت المقدس چیزهائی یافته اند که کار انسانها نباشد، همانطور که در مصر نیز چنین آثاری دیده اند و تصور میکنند، مردانی از کرات دیگر به زمین آمده اند، در صورتیکه از عبارات قرآن پیداست که آنها، کار جن هاست که در محیط ضد ماده کره زمین زندگی میکنند و ما آنها را نمی توانیم ببینیم و مطلب دیگر این است که طرز مردن سلیمان نیز در تاریخهای یهود نیست و شاید در روایات یهود باشد و معلوم میشود، سليمان بسیار با ابهت بود که با اینکه روی تخت خودش مواظب کارهای جنها بود و سکته کرد و مرد، تا مدتی پس از مرگش، کسی جرائت نداشت جلوی او برود و بفهمد که مرده است ولی چون از شرایط کار جن ها و مکان و زمان کارشان اطلاع درستی نیست، بیش از این چیزی نمی توان گفت) (14) | ||
15 لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ | ||
| همانا بود سبا را در نشيمنشان آيتى دو باغ از راست و چپ بخوريد از روزى پروردگار خويش و سپاس گزاريد برايش شهرى پاكيزه و پروردگارى آمرزگار | لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَ شِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ | 34:15 |
| به یقین برای سبائیان، در محل سکونت ایشان، نشانه ای از رحمت و غضب الله بود، آنان دو باغ بسیار وسیع در راست و چپ رودخانه خود داشتند و ما گفته بودیم از روزی پروردگارتان بخورید و سپاسگزار او باشید، زیرا شهری پاکیزه و پر سود دارید و پروردگاری آمرزنده (شهر قوم سبا، مارب نام داشت که در یمن سابق بود و آبادی آن و دهات اطرافش، بواسطه رودخانه ای بود که از وسط شهر میگذشت و از قدیم پادشاهان دلسوز ایشان، برای استفاده صحیح از آب رودخانه سدهائی محکم بسته بودند و در نتیجه مردم آن به خوشی زندگی میکردند، بدون آنکه اخلاقشان فاسد گردد) (۱۵) | ||
| پس روى برتافتند پس فرستاديم بر ايشان سيل بيكران را و بديشان داديم جاى دو باغ ايشان دو باغ دارنده خوراكى تلخ و ترش و درخت گز و چيزى از درخت سدر اندك | فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ | 34:16 |
| پس کم کم فاسد شدند و از نصایح پیغمبران خود دوری جستند، نتیجه آن شد که ما بر ایشان آن سیل خراب کننده و پر اذیت را فرستادیم و آن دو باغِ پر نعمت ایشان را، تبدیل به دو باغی کردیم که اندکی میوه های ترش و تلخ و درختانی شوره گز و مقدارِ کمی درخت سدر داشته باشد (16) | ||
| اين را پاداششان داديم بدانچه كفر ورزيدند و آيا كيفر همى دهيم جز به كفرورزنده | ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ | 34:17 |
| و اینرا برای کفران هائی که کردند، به ایشان دادیم، آیا تا کسی کفران نکند، مجازاتش میکنیم؟ (۱۷) | ||
| و گذارديم ميان ايشان و ميان شهرستانى كه بركت نهاده بوديم در آنها شهرهايى پديدار و مقرّر كرديم در آنها راه پيمودن راه برويد در آنها شب هايى و روزهايى ايمن شدگان | وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَ قَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَ أَيَّامًا آمِنِينَ | 34:18 |
| و ما در میان راه ایشان و آن شهرهائی که برکتهای زیادی، در آنها نهاده بودیم، قریه هائی که دیده میشدند، قرار دادیم و مقرر کرده بودیم که در آنها شبها و روزهائی با امنیتِ کامل رفت و آمد کنند (۱۸) | ||
| پس گفتند پروردگارا دورى افكن ميان سفرهاى ما و ستم كردند خويش را پس گردانيديمشان داستانهايى و پراكنده ساختيمشان مُنتهاى پراکندگی را همانا در اين است آيتهايى براى هر شكيبايى سپاسگزار | فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَ مَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ | 34:19 |
| اما ایشان، روی طمع از پروردگار خود میخواستند، میان محلهای آبادِ مسافرتشان فاصله هائی طولانی باشد (زیرا میدیدند محصولات ایشان، بواسطه اینکه عین آنها را قریه های میان راه نیز داشتند، ارزان تر به خریدارانشان میرسد و به خودشان ستم کردند(قطعا روی رقابتهای ظالمانه خود کاری میکردند که محصول قریه های میان راه خراب شود یا به انحصار ایشان در آید) پس ما نیز کاری کردیم که داستانِ ظلم ایشان و مجازاتی که از ما دیدند بر سر زبانها بیفتد و بوسیله آن سیل، سخت ایشان را بی خانمان و پراکنده کردیم به يقين در این حادثه نشانه هایی میباشد، برای مردمی که بخواهند صبور و سپاسگزار ما، در آنچه دارند باشند (۱۹) | ||
| و همانا راست آورد بر ايشان ابليس پندار خويش را پس پيرويش كردند مگر گروهى از مؤمنان | وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ | 34:20 |
| و ابلیس کاری کرد که آنچه قبلا بر علیه ایشان می پنداشت، راست آمد و لذا در همه دورانها، تمامی انسانها از او تبعیت کردند، مگر گروهی از آن ایمان آورندگان (این جمله اشاره به قراریست که خالق عالم، در ابتدای پایه گذاری خلقتِ انسان ها و جن ها چنین مقرر کرد که دستهای شیطانی آن، اولین جن که استعداد شیطنت، در او نهفته شده بود، بتواند وضع انسانِ مادی را تحت شرایطی که در قرآن ذکر شده، مضطرب کند، زیرا او شبه انسانی بود از جنس ضد ماده و ضد ماده تحت شرایطی که بر ما پوشیده است، میتواند ماده را مضطرب کند و این قرار طبیعی که ذکر کردیم، بصورت زبان حال ابلیس در آیه 6۲ از سورۂ بنی اسرائیل (قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٦٢﴾) گوشزد شده است که جمله فوق اشاره به آن و آیات قبل و بعد آن میباشد و از آن آیات پیداست که تا انسان صد در صد مؤمن حقیقی به متن پیغام الله نباشد، نمی تواند کاملا از وسوسه های مضطرب کننده ی لشكريان شیطنت کارِ جنی و انسی شیطانِ اول در امان بماند) (۲۰) | ||
| و نيستش بر ايشان فرمانروائيى مگر تا بشناسيم آن را كه ايمان آورد به آخرت از آنكه او است در شكى از آن و پروردگار تو است بر همه چيز نگهبان | وَ مَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَ رَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ | 34:21 |
| و اینکه قدرتی بر علیه انسانها، به ابلیس داده بودیم، فقط برای این است که بوسیله اعمال مردم، بدانیم کسی که به آخرت حقیقتاً ایمان می آورد، چه فرقی با آنکس دارد که از وجودِ آخرت در شک است ( وسوسه های شیطانها در کسی مؤثر است که خودش بواسطه تمایلی که به هوسها دارد، مایل نیست دلایل اثبات وجود آخرت را با دقت بشنود و لذا او همیشه نسبت به آخرت در شک میماند تا بمیرد و این آیه میرساند که علم الله بعد از دیدن اعمال اشخاص است، اگر چه در اول خلقت و روی دیدن زنجیره ی علت و معلولها و قبل از وقوع اعمال باشد) و پروردگار تو مواظب همه چیز می باشد (۲۱) | ||
22 قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ | ||
| بگو بخوانيد آنان را كه پنداشتيد جز خدا دارا نيستند سنگينى ذرّه در آسمانها و نه در زمين و نيستشان در آنها شركتى و نيست او را از ايشان پشتيبانى | قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِي الْأَرْضِ وَ مَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَ مَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ | 34:22 |
| بگو شما( که روی تمایل به هوسها و تمایل به بی دقتی در امور آخرت) غیر از الله، کسانی را صاحب قدرت و صاحب اختیار، برای خود تصور کرده اید (و برای رفع حاجات خود، آنها را میخوانید) آنها را بخوانید، ولی بدانید که آنان صاحبِ اختیار وزن ذره ای، نه در آسمانها هستند و نه در زمین و برای ایشان هیچ شرکتی در آسمانها و زمین در کار الله نیست و از ایشان کمکی به الله نمی رسد (۲۲) | ||
| و سود ندهد شفاعت نزد او جز براى آنكه دستور دهدش تا گاهى كه خالی شود ترس از دلهاى شان گويند، چه گفت پروردگار شما گويند، حقّ را و او است برتر بزرگوار | وَ لَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ | 34:23 |
| و شفاعتی که شما تصور میکنید، آنان برای شما خواهند کرد، نزد الله چنین شفاعتهائی بی فایده است، مگر شفاعت کسی که از طرف الله مامور شود، شفاعت کند (پیغمبران و مبلغین حقیقی دین و کتابهای آسمانی و پیشوایانی که وظیفه خود میدانند، مردم را به پیغامهای الله راهنمائی مستدل کنند، مامورین شفاعت هستند به این معنا که شفيع و واسطه رساندن راهنمائیهای الله به مردم میشوند و بوسیله شفاعت و راهنمائیهای ایشان هر کس که راهنمائی شد و از گناه گذشته خود توبه نمود، مورد آمرزش الله قرار می گیرد و غیر از این نوع شفاعت که با پارتی بازی بسیار فرق دارد، شفاعتهایی که باعثِ دلخوش کردن عوام الناس، بوسیله عوام فریبان مذهبی شده، همه دروغ و باطل و بت پرستی است) و این شفاعت کنندگانِ مامور نیز، خود همیشه در ترس از گناهانی هستند که کرده اند تا زمانی که داوری الله نسبت به ایشان معلوم گردد (هم پیغمبران و هم طرفداران جدی ایشان که بوسیله رساندنِ پیغام الله واسطه و شفيعِ هدایت مردم اند، گناهانی کرده اند که با اینکه توبه نموده اند و همیشه با تضرع از پروردگار خود، بخشش گناه خود را طلب کرده اند، یقین ندارند تا چه اندازه مورد بخشش قرار گرفته اند، تا زمانی که داوری الله در آخرت برای ایشان روی یک قضاوت صحیح و دقیق معلوم گردد، با این حال بعضی مسلمانان امامان را روی خیال خود معصوم و بیگناه میدانند و عصمت در تبلیغ رسالت را با عصمت از گناهان بشری به اشتباه گرفته اند) و ترس از روح ایشان برطرف شود و لذا از یکدیگر میپرسند، پروردگار شما چه داوری کرد و جواب میدهند، آنچه کاملا سزاوار و حق بوده، آری اوست آن از همه برترِ بس بزرگ (۲۳) | ||
| بگو كه روزيتان دهد از آسمانها و زمين بگو خدا و ما يا شمائيم هر آينه بر هدايتى يا در گمراهى آشكار | قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَ إِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ | 34:24 |
| از ایشان که حاجت و شفاعت، از غير الله میخواهند بپرس که چه کسی، از ابر و باران و آسمان نیلگون و از آن بالاتر (نور خورشید) و از زمین به شما روزی میدهد؟ (در متن قرآن آسمانها و زمین ذکر شده و از قرینه ای که هست معلوم میشود این آسمانها، هفت آسمان نیست، بلکه چهار نوع آسمانی می باشد که در لغت عرب استعمال میشود و ما نیز آن چهار را اسم بردیم) و خودت که از آنان داناتر و مطلع تر هستی جواب ده، فقط آن یگانه خداست و من که پیغمبر هستم و تمام شما بشرها از خوب و بد، یا همیشه بر راه هدایت هستیم (زیرا هدایت نسبی است و حتی پیغمبران تا روز مرگ، بر هدایتند، یعنی روز بروز هدایتشان، به امور جزئی بیشتر میگردد و نمی توانند بگویند، صد در صد هدایت شده اند و کوچکترین اشتباه و گناهی نمی کنند) و یا در گمراهی روشنی (هوس رانان و فساد خواهان در گمراهیِ واضحی هستند، ولی حق جویان و نیکوکاران به نسبتِ حق جوئی و نیکو کاری خود، در مسیر ترقی بسوی هدایت اند) (۲4) | ||
| بگو پرسش نشويد از جُرم های ما و نه پرسش شويم از آنچه شما كنيد | قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَ لَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ | 34:25 |
| بگو از شما نمی پرسند که من که پیغمبر هستم و پیروان جدی من، چه گناهی و یا چرا گناه کردیم و از ما نیز نمی پرسند، شماها چه گناهی و چرا گناه کرده اید (آیا اکثر مسلمانان به این مطالب قرآن توجه دارند؟ و آیا اعتقاد اکثر مسلمانان درباره پیغمبر و امام خلاف این تذکرات قرآن نیست؟) (۲۵) | ||
| بگو گردآورد ميان ما پروردگار ما سپس بگشايد ميان ما به حقّ و او است گشاينده دانا | قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ | 34:26 |
| بگو پروردگار ماست که ما راه یافته گان و شما گمراهان را با هم، در ابتدای آخرت جمع مینماید و سپس با داوری خودش، تمامی ما را به نسبت پرونده مان، از هم جدا میکند و فقط اوست آن جدا کننده بس دانا (۲6) | ||
| بگو بنمايانيديم آنان را كه پيوستش كرديد شريكانى نه چنين است بلكه او است خداوند عزّتمند حكيم | قُلْ أَرُونِي الَّذِينَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاء بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ | 34:27 |
| بگو به من بنمایانید، آیا دانش و اطلاع و قدرتی را که الله دارد، آنهائی دارند که شما آنان را بصورت، شریک به الله چسبانده اید، تصدیق میکنید که هرگز و بلکه فقط الله است آن پر قدرت با حکمت (۲۷) | ||
| و نفرستاديم تو را مگر براى همه مردم مژده دهنده و ترساننده و ليكن بيشتر مردم نمى دانند | وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ | 34:28 |
| ای محمد، ما تو را نفرستاده ایم، مگر برای اینکه برای تمام بشرها بشارت دهنده و اعلام خطر کننده ای باشی، ولی بیشتر مردم اینرا نمیدانند (یعنی بیشتر مردم بواسطه خود خواهی و عدم کنجکاوی در مطالب پیغمبرانِ حقیقی الله نمیدانند که حتماً بعد از مرگ در زندگی جدیدی داخل میشوند و در آن زندگی به نسبت عقاید و کارهای بد و یا خوب دنیائی خود، بدبخت و یا خوشبخت میشوند) (۲۸) | ||
| و گويند چه هنگام است اين وعده اگر هستيد راستگويان | وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ | 34:29 |
| و منکرین آخرت به تو و پیروان تو میگویند، اگر شما و امثال شما که در گذشته، چنین میگفتند، راست میگوئید، بگوئید که این زنده شدن دوباره که بقول شما، وعده الله است، چه زمانی خواهد بود؟ (۲۹) | ||
| بگو شما را است وعده گاه روزى كه نه دير كنيد از آن ساعتى و نه پيشى گيريد | قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَ لَا تَسْتَقْدِمُونَ | 34:30 |
| بگو وعده گاه آن برای شما زمانی است، کاملا معلوم و مشخص که حتی یک ساعت، نه از آن دیرتر و نه جلوتر دچار آن میشوید (این جمله خلاصه ایست از مفصلی که در سوره های سجده و حج و زمر و زخرف و فصلت و عده ای دیگر از سوره های قرآن هست که خلاصه اش اینستکه، وقتی دنیا به هزاره آخر خود رسید، در آن علم ترقی بسیاری میکند و یهودیان متحد میشوند و حکومتی از بی ایمانان به دین بوجود می آید که اختیار دینی و اجتماعی ندارند، در آخر این هزاره، زمین متلاشی میگردد و ارواح مردگان بیهوش میشوند تا پس از 49 هزار سال بیهوشی به زمینِ آخرت برده شوند و در آن زمین بصورتی، مانند زمینِ دنیا، دوباره زنده میشوند، مشروح این موضوع در کتاب معجزات علمی قرآن نوشته شده) (۳۰) | ||
31 يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا | ||
| و گفتند آنان كه كفر ورزيدند هرگز ايمان نياريم بدين قرآن و نه بدانچه درونِ آن است و كاش مى ديدى گاهى كه ستمگران بازداشت شدگانند نزد پروردگار خويش برگردانند برخى از ايشان به برخى گفتار را گويند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه برترى جستند اگر نبوديد شما، مى بوديم ما مؤمنان | وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَ لَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ | 34:31 |
| و کسانیکه کفران کردند گفتند، هرگز نه به این قرآن ایمان خواهیم آورد و نه به آنچه درون اوست (قرآن یعنی خواندنی) و حال آنکه زمانی میرسد که خواهی دید، این ستمكاران نزدِ پروردگارشان بازداشته شده اند و خود جواب یکدیگر را خواهند داد و کسانی که خود را ناتوان میشمردند، به کسانی که بر ایشان بزرگی میکردند، خواهند گفت، اگر شما نبودید ما مؤمن حقیقی میشدیم(۳۱) | ||
| گفتند آنان كه برترى جستند بدانان كه ناتوان شمرده شدند آيا ما بازداشتيم شما را از رهبرى پس از آنكه بيامد شما را بلكه بوديد قانون شِکن | قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَ نَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ | 34:32 |
| در پاسخ ایشان، آن جاه طلبانِ بزرگی خواه میگویند، آیا بعد از اینکه آن راهنمائی برای شما آمد، آیا شما را از پذیرفتن آن باز داشتیم، یا خودِ شما، چون میخواستید گناه کنید، از آن رو برگرداندید؟ (۳۲) | ||
| و گفتند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه كِبر ورزيدند بلكه نيرنگ شب و روز بود هنگامى كه فرمان مى داديد ما را كه كفر ورزيم به خدا و قرار دهيم برايش همتايانى و نهان داشتند پشيمانى را گاهى كه ديدند عذاب را و نهاديم زنجيرها را در گردنهاى آنان كه كفر ورزيدند آيا پاداش داده شوند جز آنچه را بودند مى كردند | وَ قَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَ أَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَ جَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ | 34:33 |
| پس از آن، آنانکه خود را ناتوان میشمردند، به بزرگانِ خود اقرار خواهند کرد که شما راست میگوئید و حیله های شب و روز بود که باعث شد، وقتی شما به ما أمر میکردید، به الله كفران کنیم و برایش شريکهائی قرار دهیم، پذیرفتیم (این آیات میرسانند که مریدانِ عوام فریبان، خوب میفهمند که راه راستِ مورد رضای الله، کلاه شرعی ها و موهوماتی نیست که بزرگانِ دینی ایشان، برای ایشان میگویند، لیکن چون می بینند، بوسیله این کلاه شرعی ها و موهوماتی که همه از شفیع قرار دادن و شریک پنداشتنِ مقدسین در صاحب اختیاری، سرچشمه میگیرد، میتوانند هم گناه کنند و هم خود را دیندار جلوه دهند، راه عوام فریبان را بر متن پیغامهای الله که مخالف پارتی بازی و دخالت بزرگان در دین و عقیده مردم است، ترجیح میدهند) در آن زمان وقتی آن عذاب را ببینند، در درون خود از گذشته خود پشیمان خواهند شد و ما در آن زمان، در گردن های کسانیکه کفران کردند، آن غل و زنجیرهای مخصوص را خواهیم افکند، آیا غیر از آنچه کرده اند، مجازات می بینند؟ (در آنجا خواهند دید که روی حسابی دقیق برای هر فکر و عمل بدی مجازاتِ معلومی است) (۳۳) | ||
| و نفرستاديم در شهرى ترساننده اى مگر گفتند بی نیازان شان آنكه مائيم بدانچه فرستاده شديد بدان كافران | وَ مَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ | 34:34 |
| و ما در هیچ شهری، هیچ اعلام خطر کننده ای نفرستادیم، مگر آنکه هوسرانان آن گفتند، ما منکر چیزهائی هستیم که شما برای آن فرستاده شده اید (۳4) | ||
| و گفتند ما بيشتريم در مالها و فرزندان و نيستيم ما عذاب شدگان | وَ قَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَ أَوْلَادًا وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ | 34:35 |
| همچنین گفتند، اینکه در دنیا، مال و اولاد ما بیشتر از مؤمنین حقیقی است، معلوم میشود که در آخرت نیز ما را عذاب نمیکنند (ثروتمندان خوش گذران، بخصوص آنانکه مریدان عوام فریبان مذهبی شده اند و تصور میکنند که خالق عالم آنها را دوست دارد که به ایشان ثروت داده) (۳۵) | ||
| بگو هر آينه پروردگار من فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند و ليكن بيشتر مردم نمى دانند | قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاء وَ يَقْدِرُ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ | 34:36 |
| بگو کسی که مرا به پیغمبری پرورده، روی قوانینی از خودش برای هر کس که بخواهد، روزیش را زیاد میکند و یا کم میکند و بیشتر مردم نمیدانند که روی چه قواعدی است (این قواعد یکی فریب دادنِ مردم است و یکی کلاه شرعی گذاشتن و یکی بعنوان اینکه، فلان کس گمراه یا بی عقیده و یا بد کاره است و عیبی ندارد که مالش را بخورند و نیز عیبی ندارد که مالی را خریده و چندین برابر نرخ عادلانه روی آن سود بکشند و امثال اینها که بهانه هائی است برای بعضی سوء استفاده چیان مذهبی) (۳6) | ||
| و نيستند مالهاى شما و نه فرزندان شما كه نزديك گردانند شما را نزد ما جايگاهى نزديك مگر آنكه ايمان آورد و كردار شايسته كرد كه آنان را است پاداش دو برابر بدانچه كردند و آنانند در كاخها آرميدگان | وَ مَا أَمْوَالُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَ هُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ | 34:37 |
| و حقیقت اینستکه، مالها و اولادهای شما چیزی نیستند که به خودی خود، بتوانند شما را به ما نزدیک کنند، فقط ایمان صحیح به متن پیغام الله و نیکوکاری است که میتواند چنین کند، برای این دسته اخیر است که به پاداش اعمالی که کرده اند، چند برابر پاداش می بینند و در آخرت در آن کاخهای عالی، آسوده خاطر زندگی خواهند کرد (۳۷) | ||
| و آنان كه مى كوشند در آيتهاى ما به عجزآرندگان آنانند در عذاب احضارشدگان | وَ الَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ | 34:38 |
| ولی کسانیکه کوشش میکنند در نشانه های روشنِ ما، ما را محکوم جلوه دهند، آنان در آن عذاب احضار خواهند شد (۳۸) | ||
| بگو هر آينه پروردگار من گشايش دهد روزى را براى هر كه خواهد از بندگان خويش و تنگ گرداند بر او و آنچه دهيد از چيزى پس او جانشين آردش و او است بهترين روزى دهندگان | قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ | 34:39 |
| بگو اگر چه روزیِ هر کس، چه ثروتمند باشد و چه فقیر، روی خواست پروردگار من است (یعنی هر حادثه ای روی قانونی از قوانین طبیعی است که الله آنرا خواسته) ولی چیزی را پروردگار من پاداش میدهد که شما در راه الله خرج کرده باشید، و در این مورد است که او بهترین روزی دهنده گان میباشد (۳۹) | ||
40 وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا | ||
| و روزى كه گرد آردشان همگى سپس گويد به فرشتگان آيا اينان بودند شما را مى پرستيدند | وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَ هَؤُلَاء إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ | 34:40 |
| و زمانی که تمام آنان را، او گِرد آورد، برای آن ملكها می گوید، آیا حقیقتا اینان بندگی شما را میکردند؟ (40) | ||
| گفتند منزهى تو تويى دوست ما نه آنان بلكه بودند مى پرستيدند پريان را بيشتر ايشانند بدانان گروندگان | قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ | 34:41 |
| آنان خواهند گفت، تو از آن عقایدی که اینان نسبت به شریک بودن ما در بندگی و صاحب اختیاری تو، ابراز میداشتند پاکی، و دوست ما توئی نه ایشان و حقیقت این است که اینان به اسم ما، از آن جن ها، اطاعت بنده وار میکردند و بیشتر اینان به ایشان مؤمن بودند(ملک یعنی فرستاده و ماموری که مطيع و موردِ تملک صاحبِ خود باشد و چون صاحبان مذاهب باطل، اسم پیغمبران و امامان و مقدسین حقیقی را که حقاً مطيع الله و ملک بوده اند، پیش میکشند و به دروغ میگویند، ما از آنها اطاعت می کنیم و حتی گاهی که به ارواح این مقدسین متوسل می شوند، صحنه های غیبی نیز بصورت این مقدسین به چشم ایشان می آید که روی اشارات قرآن، اینها صحنه سازیهای ارواحِ خبیثه و جنّ می باشد که برای خام کردنِ ایشان کمکهائی هم به ایشان می کنند و معجزاتی هم از ایشان دیده میشود، در آخرت از زبان آن مقدسین معلوم خواهد شد که آنان دخالتی نداشته اند، زیرا مثلا حضرت عیسی و موسی و دیگر بزرگانِ ادیان که ملک و مطیع الله هستند، هرگز داد رس کسانی نمی شدند که روی موهوم پرستی بجای آنکه همه چیز را از الله بخواهند، از اسم آنان میخواهند، ولی مردم عوام بواسطه دیدن اینگونه چیزها و تلقينات و روایاتی که از سوء استفاده چیان مذهبی میشنوند، معتقد شده اند، هر کس به هر چه عقیده داشته باشد، از آن چیزهایی می بیند و ایمان به خودی خود خوب است، اگر چه به سنگ و درخت و یا مدعیان باطل، یا زاهد نماها و یا حیله بازانی باشد که با ارواح خبیثه مربوطند و با داشتن قدرتِ مانیتیستی کارهای عجیبی می کنند و برای فریب مردم خود را نماینده ی خالق عالم یا پیغمبرانش و یا امامانش معرفی می کنند) (41) | ||
| پس امروز دارا نيست برخى از شما براى برخى سود و نه زيانى و گوئيم بدانان كه ستم كردند بچشيد عذاب آتشى را كه بوديد آن را دروغ مى پنداشتيد | فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَ لَا ضَرًّا وَ نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ | 34:42 |
| پس در چنین زمانی، شما عقيده دارانِ این موهومات، اختیار نفع و ضرری برای یکدیگر ندارید و ما به کسانی که بخود و یا دیگران ستم کردند، خواهیم گفت، عذاب آن آتشی را که دروغش میدانستید، بچشید (4۲) | ||
| و گاهى كه خوانده شود بر ايشان آيتهاى ما روشن گويند نيست اين جز مردى كه خواهد بازدارد شما را از آنچه بودند مى پرستيدند پدران شما و گفتند نيست اين جز دروغى پرداخته و گفتند آنان كه كفر ورزيدند به حقّ گاهى كه آمدشان نيست اين جز جادويى آشكار | وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ | 34:43 |
| و هنگامی که بر ایشان نشانه های روشن و واضح کننده ی ما خوانده شود، گویند، این نیست مگر مردی که میخواهد شما را، از آنچه پدران شما، خود را بنده آنها معرفی میکردند، باز دارد و نیز میگویند، سخنان این شخص جز دروغی نمی باشد که آن را به الله بسته، و تمام کسانی که کفران کردند، وقتی آن راهنمائی حق برای ایشان آمد، درباره آن گفتند، این نیست مگر ظاهر سازی ای آشکار (43) | ||
| و نداديمشان كتابهايى كه آنها را درس خوانند و نفرستاديم بسوى ايشان پيش از تو ترسانندهاى | وَ مَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا وَ مَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ | 34:44 |
| و به این مردمی که تو ایشان را راهنمائی می کنی، هیچ کتابی ندادیم که در آن، اینگونه دلایل روشن دینی باشد که از روی آنها، اینان درس گرفته باشند و قبل از تو، هیچ اعلام خطر کننده ای به سوی ایشان نفرستاده ایم؟ (44) | ||
| و تكذيب كردند آنان كه پيش از ايشان بودند و نرسيدند ده يك آنچه بديشان داديم و تكذيب كردند فرستادگانم را پس چطور بود انکارکردن | وَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ مَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ | 34:45 |
| و مردمی که قبل از این مردم بودند نیز، اینگونه راهنمائیهای صحیح را دروغ دانستند و با اینکه به آنان، بیش از ده برابر اینان ثروت و توانایی داده بودیم، پیغمبران مرا دروغ دانستند، پس بگوئید که از انکار من چه نتیجه ای گرفتند؟ (4۵) | ||
46 قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ | ||
| بگو همانا اندرز دهم شما را به يكى كه بپاى ايستيد براى خدا دو دو و يك يك سپس بينديشيد كه نيست بر يار شما ديوانگيى نيست او جز ترساننده براى شما پيش رویش عذابى سخت خواهد بود | قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ | 34:46 |
| بگو، من شما را به یک راه میخوانم و آن این است که برای الله، یا دو دو، و یا تک تک برخیزید و فکر خود را بکار اندازید تا بفهمید، این رفیقی که شما را بدونِ هیچ توقع راهنمایی می کند، دیوانگی ای ندارد، بلکه فقط کسی است که خطری را به شما اعلام مینماید و میگوید، مواظبِ عذابِ شدیدی که در پیش خواهید داشت، باشید (انسان هر گاه درباره کسی به تنهائی فکر کند، روی وجدان انسانی، حقانیت او را می فهمد، همچنین دو نفری، ولی اگر بیش از دو نفر باشند، غرضها باعث اختلافِ سلیقه و انحراف میشود) (46) | ||
| بگو هر چه خواهم از شما از مزدى پس از آن شما است نيست مزدم جز بر خدا و او است بر همه چيز گواه | قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ | 34:47 |
| بگو، اگر من از شما مزدی خواستم، آنرا برای خود نگه دارید و مزد من فقط بر الله است و او بر هر چیزی گواه میباشد (با اینکه در قرآن مجید، دهها آیه است که پیغمبران مزدی از کسی نخواسته اند، وای بر کسانیکه میگویند، پیغمبر اسلام به مردم مکه گفته است، مزد نبوت من اینست که شما به بستگان من دوستی و محبت نشان بدهید و آنان بدون آنکه به متن قرآن مجید توجهی داشته باشند و یا اقلا، نمازی صحیح بخوانند تا از معنای آن انواع شرکها را بفهمند، انتظار پارتی بازی از آنان را دارند، در صورتی که الله بهترین گواه بر کفران ایشان است) (4۷) | ||
| بگو همانا پروردگار من بيفكند حقّ را او است داناى نهانها | قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ | 34:48 |
| بگو، کسی که مرا برای پیغمبری پرورده، این راهنمائیهای حق را پی در پی از طرف خود می افکند و او به تمام پنهانها بسی دانا است (48) | ||
| بگو بيامد حقّ نه آغاز كند باطل و نه بازگرداند | قُلْ جَاء الْحَقُّ وَ مَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَ مَا يُعِيدُ | 34:49 |
| بگو آن راهنمائی راست و درست آمد و سخنِ دینی باطل، از شروع و باز گشتِ حقیقی انسان، سخن نمی گوید (49) | ||
| بگو اگر گمراه شوم همانا گمراه شوم بر خود و اگر هدايت يابم پس بدان چيز است كه وحى فرستد به سويم پروردگارم همانا او است شنواى نزديك | قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِي وَ إِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ | 34:50 |
| بگو اگر من راه گمی رفتم، بر ضرر خودم، گم رفته ام و اگر راه راست را یافتم، بواسطه چیزهائی بوده که پروردگار من، بمن وحی کرده و به يقين او شنوائی است بسیار نزدیک (این آیه میرساند که پیغمبر اسلام و تمام پیغمبران فکر و عمل شخص ایشان با راه نبوت و وحی ایشان جداست و آنان در جائی مورد وحی و مصون از خطا هستند که مربوط به پیغام رسانی آنان باشد و مثلا اگر مردم ببینند، پیغمبر اسلام روی فكرِ شخص خود، اشتباه یا خطائی میکند، نباید آنرا نقص نبوت او بدانند) (۵۰) | ||
| و كاش ميديدى گاهى را كه هراسان شوند پس نيست گريزى و دستگير شدند از جايگاهى نزديك | وَ لَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ | 34:51 |
| و اگر هنگامی که آنان پس از مرگ هراسان شوند، ایشان را ببینی، خواهی دید که کوچکترین گذشتی، نسبت به ایشان نخواهد بود و از نزدیک ایشان را میگیرند (شخصیت هر کسی، به روح اوست و بدن انسان در حکم لباس میباشد و کسی که میمیرد، لباس بدن دنیائی خود را میگذارد و قدرتهائی روح او را تحت اختیار میگیرند تا به نسبت افکار و اعمالش او را دچار زندگی جدید برزخی نمایند و موضوع عوامانه شب اول قبر و زنده شدن در قبر و سئوال قبر، همه بر خلاف متن قرآن است، الاّ اینکه از نظر قرآن عالم برزخ که در اطراف زمین است، قبر روح انسان می باشد که در آن یک زندگی مقدماتی کم اختیار خواهند داشت، تا کره زمین متلاشی گردد و دوباره بمیرند و بیهوش بسوی آخرت برده شوند) (۵۱) | ||
| و گفتند ايمان آورديم بدان و كجا است ايشان را سودمندشان از جايگاهى دور | وَ قَالُوا آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ | 34:52 |
| در آنزمان خواهند گفت، به پیغام الله ایمان آوردیم، ولی چنان از دنیا و راه آن دور شده اند که دیگر دسترسی به آن ایمان، مفيد و صحیح نخواهد بود (۵۲) | ||
| حالى كه كفر ورزيدند بدان از پيش و مى افكنند به ناپيدا از جايگاهى دور | وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ | 34:53 |
| زیرا قبلا آنرا نپذیرفته بودند و از روی بی اطلاعی، به مانند کسی که از دور، تیر به تاریکی می اندازد، بدان حمله میکردند (متاسفانه امروزه نیز می بینیم، هم اکثر مذهب داران بواسطه موهوماتی که سوء استفاده چیان مذهبی به نام روایات به دین و مذهبشان بسته اند، چنین حمله هائی را به دين الله و پیروان حقیقی دین می کنند و هم فسادکاران بی دینی که تصور می کنند، موهومات انتشار یافته، بوسیله سوء استفاده چیان مذهبی، دینِ حقیقی حضرتِ محمد و حضرت موسی و سایر پیغمبران الله است) (۵۳) | ||
54 وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ | ||
| و جدايى افكنده شد ميان ايشان و ميان آنچه هوس كردند بدانسان كه شد به پيروانشان از پيش كه ايشان بودند در شكى شكآورنده | وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ | 34:54 |
| و میان ایشان و هوسهای ایشان جدائی خواهد افتاد و آنچه بر سر ایشان خواهد آمد، همانگونه است که بر امثال ایشان که قبل از ایشان مرده بودند، عمل شد، زیرا تمامی ایشان روی عدم تمایل به تحقیق، در شکی گرفتار بودند که باعث شک های دیگری شده بود (کسی که در راستی پیغامهای الله شک کند، در روش انسانیت و وجدان نیز شک می کند و معتقد میشود، عیبی ندارد که برای خوشی خود به دیگران نیز ظلم کند و مردم را با ظاهر سازیها به نفع خود فریب دهد و این چیزی است که امروزه جز قلیلی، همه بدان دچار شده اند) (۵4) | ||