| هنگامیکه خورشید بهم فشرده و جمع تر گردد. (تکویر یعنی با فشار چیزی را که بازتر است جمع تر نمایند و اجزاء آن را هم نزدیکتر کنند) (1) | إِذَا الشَّمسُ كُوِّرَت | 81:1 |
| و آنگاه که آن ستاره‌ها متلاشی شوند و فرو ریزند. (این دو آیه بر اساس راهنمایی‌های قرآن به زمانی اشاره دارد که مقدمات متلاشی شدن زمین فراهم می‌گردد؛ که باعث آن فشرده شدن و جمع شدن خورشید است. حقیقت این موضوع را باید دانشمندان فضایی تشریح نمایند. آیه دوم با در نظر گرفتن آیات دیگر قرآن، از جمله آیه پنجم سوره شوری، می‌رساند که این زمان، زمان متلاشی شدن زحل، مشتری و مریخ یکی پس از دیگری به ترتیبی است که ذکر شد. متلاشی شدن این ستاره‌ها که در وسط همین سوره به سیارات منظومه شمسی معرفی شده‌اند، توسط دانشمندان روی زمین مشاهده می‌شود و این حادثه به مردم زمین اعلام خطر می‌کند که به زودی نوبت انفجار به زمین می‌رسد.) (2) | وَإِذَا النُّجومُ انكَدَرَت | 81:2 |
| و زمانیکه کوهها متحرک میشوند و فرو ریخته گردند. (این در زمانیست که زمین میخواهد متلاشی گردد) (3) | وَإِذَا الجِبالُ سُيِّرَت | 81:3 |
| و وقتی که شتران ده ماهه آبستن را واگذارند. (یعنی خطرهای آسمانی چنان شدید است که انسان از عزیزترین و باارزش‌ترین مال خود دست می‌کشد، همانطور که شترداران از پرارزش‌ترین شتر خود که نزدیک به وضع حمل آن رسیده است، چشم می‌پوشند و آن را به حوادث می‌سپارند و خود به فکر نجات خود هستند) (4) | وَإِذَا العِشارُ عُطِّلَت | 81:4 |
| و آنگاه که حیوانات وحشی جمع کرده میشوند. (5) | وَإِذَا الوُحوشُ حُشِرَت | 81:5 |
| و روزگاری که تمام دریاها طوفانی شوند و بالا آیند و لبریز گردند. (6) | وَإِذَا البِحارُ سُجِّرَت | 81:6 |
| و هنگامی که آن اشخاص به یکدیگر نزدیک شوند (با استفاده از آیات دیگر قرآن، از این آیه می‌فهمیم که تمام افرادی که در زمان پایان عمر زمین، آثار خرابی آن را مشاهده می‌کنند و حتی ارواح انسان‌هایی که پیش‌تر مرده بودند و اسیر جاذبه زمین در عالم برزخ و اطراف زمین بودند، اجباراً به هم نزدیک میشوند. پس از یک عذاب سخت و شدید که به مرگ دوم ایشان منتهی می‌شود، بیهوش گردند و بدون آنکه چیزی بفهمند، آماده شوند که از زمین دنیا در «قبری فضایی» به زمین آخرت برده شوند و در آنجا زنده گردند.) (7) | وَإِذَا النُّفوسُ زُوِّجَت | 81:7 |
| و وقتی از آن دخترِ زنده بگور بپرسند. (8) | وَإِذَا المَوءودَةُ سُئِلَت | 81:8 |
| که به چه گناهی کشته شده. (پس از دوباره زنده شدن مردگان در آخرت، درباره هر ظلم به یاد ظالم می‌آورند که تو بر اساس خودپرستی ظلم کردی و ستمکاران تنها به منافع خویش و دیگران ظلم کرده‌اند.) (9) | بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَت | 81:9 |
| و زمانی که آن نامه ها گشوده گردد. (در این زمان، نامه‌های اعمال مردم که در فضا و همچنین در روح مردم وجود دارد، گشوده می‌شود و کتاب‌های آسمانی که ترازوی سنجش اعمال اشخاص است، نیز ارائه می‌گردد.) (10) | وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَت | 81:10 |
| و هنگامیکه پرده آسمان بر کنده شود. (مقصود آسمان آخرت است که برای آن‌هایی که مؤمن حقیقی هستند و کور نمی‌باشند، بدون داشتن تلسکوپی تا عمق آن باز است و مؤمنین در آن زمان مرکز و ماهیت خلقت و حتی خالق خلقت را با چشم تیزبین خود خواهند دید.) (11) | وَإِذَا السَّماءُ كُشِطَت | 81:11 |
| و چون دوزخِ معروف را بر افروزند. (جایگاه دوزخ که در زمین آخرت است، حتی پیش از پیدایش زمین وجود داشته، ولی آتشی نداشته و آن را در زمان ذکر شده در این آیات می‌افروزند تا جهنمیان در آن روند.) (12) | وَإِذَا الجَحيمُ سُعِّرَت | 81:12 |
| و زمانیکه بهشت را نزدیک آرند. (همانطور که بهشت در زمانِ دو آدمِ اول در زمین آخرت بوده، حالا هم هست و پی در پی نیکوکاران درجه یک، بر طبق قرآن، پس از مرگ، بصورت نیمه زنده «زندگی برزخی» بدانجا برده میشوند. و در روز قیامت بهشتیان را از بهشت، نزدیکِ دوزخیان می آورند، تا شاهدِ اعمال یکدیگر باشند. در آنزمان حتی دوزخیان بهشت را که خیلی از ایشان دور بود، نزدیک خود می بینند.) (13) | وَإِذَا الجَنَّةُ أُزلِفَت | 81:13 |
| در آن هنگام هر کس خواهد دانست چه فراهم آورده است. (هر کس خواهد دانست که دقیقاً چه نمره‌هایی و چه استعدادی بر طبق اعمال خود در دنیا برای زندگی در آخرت به دست آورده است). (14) | عَلِمَت نَفسٌ ما أَحضَرَت | 81:14 |
| پس قسم میخورم بوضع آن ستارگان (یعنی آن ستارگان گواه من است) (15) | فَلا أُقسِمُ بِالخُنَّسِ | 81:15 |
| که عقب می افتند و سیّارند و پنهان نیز میشوند (سیّارات منظومه شمسی از نظر دید انسانها چنین صفاتی دارند) (16) | الجَوارِ الكُنَّسِ | 81:16 |
| همچنین به شب که تاریک می شود و میگذرد (17) | وَاللَّيلِ إِذا عَسعَسَ | 81:17 |
| و به صبح چون پدید آید (یعنی همانطور که هدفی در خلقت است که باعث شده شب تار به قانونی عجیب از الله تبدیل به صبح گردد، همانطور که این سیّارات منظومه شمسی بر اساس قانونی عقب می‌زنند یا پنهان میشوند تا زمانی مخصوص که باید متلاشی شوند و همانطور که از پس زندگی تاریک شبانه شما صبحی لذّت‌بخش است، به همانطور از پس این دنیای پر رنج و زحمت، آخرتی لذّت‌بخش و پایدار وجود دارد و آنچه الله درباره بهشت و جهنم می‌گوید حتمی است) (18) | وَالصُّبحِ إِذا تَنَفَّسَ | 81:18 |
| این قسم‌ها برای این است که یقین کنید این سخنان، گفتار فرستاده‌ای است که کرامت می‌رساند. (19) | إِنَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريمٍ | 81:19 |
| که قدرتی مخصوص دارد و نیز، نزدِ صاحبِ آن مرکزِ قدرت، دارای امکاناتی است (که جزو انرژیهای موجود در آن مرکزِ قدرت است، آن عرش مربوط به زمینِ آخرت است که در آیه 17 از سوره الحاقه و آیه 14 و 15 از سوره نجم جایگاهش تعیین گردیده) (20) | ذي قُوَّةٍ عِندَ ذِي العَرشِ مَكينٍ | 81:20 |
| باید از او اطاعت کرد (زیرا او نسبت به اراده الله همچون دستگاه رادیو و بلندگوی آن نسبت به شخصی است که در مرکز رادیو سخن می‌گوید). (21) | مُطاعٍ ثَمَّ أَمينٍ | 81:21 |
| و رفيق شما دیوانه نیست (الله به مردمی که می گفتند، محمّد دیوانه است، می گوید که محمد دیوانه نیست)(22) | وَما صاحِبُكُم بِمَجنونٍ | 81:22 |
| بلکه او آن فرشته کرامت‌رسان را در آن اُفُق، معلوم و واضح دیده است (در سوره نجم در آینده گفته خواهد شد که محمد چشم روحش «نه چشم سر» در هنگام وحی، جبرئیل را مانند ستاره‌ای در افق خیلی بالا، یعنی بالاترین کناره آسمان می‌دیده که پیدا می‌شود و به سوی محمد می‌آید و به فاصله کمتر از دو کمان در جلوی محمد قرار می‌گیرد و مانند یک بلندگو، کلمات وحی را به گوش روح پیغمبر چنان می‌رساند که در حافظه‌اش برای همیشه می‌ماند). (23) | وَلَقَد رَآهُ بِالأُفُقِ المُبينِ | 81:23 |
| محمّد بخیل نیست که مشاهدات غیبی خود را نگوید (24) | وَما هُوَ عَلَى الغَيبِ بِضَنينٍ | 81:24 |
| و آنچه را محمّد می گوید، سخنِ شیطانی رانده شده نمی باشد (یعنی جنّی شیطنت کار و فریبنده) (25) | وَما هُوَ بِقَولِ شَيطانٍ رَجيمٍ | 81:25 |
| پس شما مردم به کجا می‌روید؟ (یعنی چرا سخن وحی را که باعث اصلاح حال و آینده شما می‌شود، نمی‌شنوید و به جای آن، چرا خود را در دامن فسادکاران می‌اندازید؟) (26) | فَأَينَ تَذهَبونَ | 81:26 |
| این مطالب فقط تذکری برای مردم جهان است (زیرا لازم است تمام مردم جهان آن را به خاطر بسپارند تا وقتی در آخرت بدان برخورد کردند، نگویند چرا خداوند خبر آن را به ما نداده بود). (27) | إِن هُوَ إِلّا ذِكرٌ لِلعالَمينَ | 81:27 |
| برای کسی که بخواهد مستقیم شود (یعنی نفع این تذکرات برای کسی است که بخواهد در آخرت رستگار گردد) (28) | لِمَن شاءَ مِنكُم أَن يَستَقيمَ | 81:28 |
| و چیزی را نخواهید خواست، مگر اینکه الله بخواهد، که پروردگار تمام مردم جهان است (یعنی هر کس که به راه فساد یا صلاح می‌رود، بر اساس قوانینی از الله است که لازمه آن قوانین، این راه فساد یا صلاح است و تمام محرکات طبیعی و اجتماعی و حتی تذکرات پیغمبران لازمه این قوانین و این علت و معلول‌هاست. اراده هر کس نیز در حدود معینی در تغییر آنها دخالت دارد و تمام اینها برای این است که در آخرت آنچه برای کارهای او لازم است به وجود آید؛ بهشتی به اندازه خودش و جهنمی به اندازه خودش). (29) | وَما تَشاءونَ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ العالَمينَ | 81:29 |
