86 انفطار

پناه میبرم به الله از شرِّ شیطانِ مَطرودأَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
انفطار (یعنی شکاف دار شدن) خلاصه این سوره اینست که، مقدماتِ زنده شدنِ دوباره مردگان برای آخرت، از زمانی بر بشر های زنده روی زمین و هم ارواحِ مردگانِ گناهکارِ گذشته معلوم میگردد، که آنان زلزله های شدید و آتشفشان های بی سابقه ای را در تمام زمین ببینند، در آنزمان که آسمانِ نیلگون شکاف دار میگردد، قدرت ھائی زمین را از جاذبه خورشیدی خواهند کند و زمین متلاشی خواهد شد و زنده ها همه میمیرند و ارواح مردگانِ اطراف زمین، به عذابی بس سخت، که باعث بیهوشی آنان میشود، دچار میگردند و این ارواحِ مردگان را قوه هائی از یک دالان فضائی، از جاذبه هائی می گذرانند و بسوی زمين آخرت میبرند، تا بصورتِ زنده های دوباره ای، از قبرهائی که در زمین آخرت هست، با خلقتِ جدیدی، متناسب با آن زمین، بیرون آیند و به پیشگاه الله برای داوری حاضر گردند و در آنجا معلوم خواهد شد، که چه کسانی باید بسوی دوزخ رانده شوند و چه کسانی، به شغل بهشتی خود برسند و در این سوره، ضمن روشن شدنِ موضوع فوق، دلایلی تاریخی و هم علمی آورده شده است، که هر انسان حق جوئی متوجه میشود، این سخنان که اساس پیغامِ پیغمبران الله را تشکیل داده اند، حتمی هستند و اینک به بیان تفصیل آیات این سوره توجه نمائید:
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
زمانی که آسمان شکاف شکاف شود (اشاره به شکاف ها در لایه اُزُن است، که امروزه شروع شده و خطراتِ رو به تزایُدِ آنرا، دانشمندان تذکر میدهند و این دلیل وحی قرآن است) (1)إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت82:1
زمانی که آن ستارگان متلاشی گردند (اشاره به زمان متلاشی شدنِ پلوتون و نپتون و بعدِ آن اورانوس و زحل و مشتری و مریخ است، تا نوبت به زمین ما برسد) (2)وَإِذَا الكَواكِبُ انتَثَرَت82:2
و هنگامی که دریاها، به ساحل راه یابند (شاید، اشاره به ذوب شدنِ یخ های قطبی و بالا آمدنِ آب های دریاها باشد و یا طوفانهائی که منشاء دیگری داشته باشند) (3)وَإِذَا البِحارُ فُجِّرَت82:3
و وقتی که آن قبرها زیر و زبر شوند (اشاره به زمانِ زلزله های شدید و وسیع زمین است، که باعث زیر و زبر شدن سطح زمین و قبرهای مردگان است و این تذکر میرساند، که قبرهای روی زمین دنیا که زیر و زبر خواهد شد، ربطی به قبرهای زمین آخرت، که پس از مدتها دوباره زنده شده ها، از آن بیرون می آیند، ندارد) (4)وَإِذَا القُبورُ بُعثِرَت82:4
در این زمانها، هر کسی خواهد دانست، که قبلاً چه کرده و چه، در آینده نتیجه خواهد گرفت (اشاره به یاد آوری شدنِ ارواحِ مردگان است که می فهمند، در آستانه دیدن عذاب آخرت هستند) (5)عَلِمَت نَفسٌ ما قَدَّمَت وَأَخَّرَت82:5
ای انسان، چه چیز تو را نسبت، به تربیت کننده ی پُر کَرَمت، سرکش ساخت (6)يا أَيُّهَا الإِنسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الكَريمِ82:6
نسبت به کسی که تو را آفرید و دُرُستت ساخت و مُتعادِلَت نمود (7)الَّذي خَلَقَكَ فَسَوّاكَ فَعَدَلَكَ82:7
و اجزای تو را به شکلی، که خواست، روی هم قرار داد (8)في أَيِّ صورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ82:8
و شما که دین و روزگار مجازات را انکار میکنید، از این تذکرات چه سودی میبرید؟ (9)كَلّا بَل تُكَذِّبونَ بِالدّينِ82:9
يقين بدانید، که نگهبانانی بر شما گمارده شده (10)وَإِنَّ عَلَيكُم لَحافِظينَ82:10
آنان نویسنده گانی هستند، با ارزش (11)كِرامًا كاتِبينَ82:11
که میدانند، چه ها میکنید (12)يَعلَمونَ ما تَفعَلونَ82:12
اینها برای این است، که نیکوکاران مؤمن به پیغامهای الله، در فراوانیهائی باشند (13)إِنَّ الأَبرارَ لَفي نَعيمٍ82:13
و بدکاران، در آتشی سوزان (14)وَإِنَّ الفُجّارَ لَفي جَحيمٍ82:14
که در روزگار مجازات، بدان میسوزند (15)يَصلَونَها يَومَ الدّينِ82:15
و از آن، خود را پنهان نخواهند کرد (16)وَما هُم عَنها بِغائِبينَ82:16
و تو چه میدانی، که روزگارِ مجازاتِ یادآوری شده در دین الله، چیست؟ (17)وَما أَدراكَ ما يَومُ الدّينِ82:17
هر چه فکر کنی، نخواهی دانست، روزِ مجازات چگونه است (یعنی جز از طریق وحی، نمی توانی بفهمی که وضعِ بهشت و جهنم، در آخرت چگونه است) (18)ثُمَّ ما أَدراكَ ما يَومُ الدّينِ82:18
آن زمانی است، که هیچکس، به نفعِ کسی دیگر، اختیارِ چیزی ندارد (یعنی کسی، شفیعِ بخشش گناهی، از کسی نمی شود) و در چنان زمانی، فقط فرمان، فرمانِ الله است (19)يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيئًا ۖ وَالأَمرُ يَومَئِذٍ لِلَّهِ82:19
Nach oben scrollen