34 مرسلات

پناه میبرم به الله از شرِّ شیطانِ مَطرودأَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
مُرسَلات یعنی بادهای فرستاده شده ای که ملک و مامور الله هستند.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
آن بادهای تُند وَزَنده ای (1)وَالمُرسَلاتِ عُرفًا77:1
که پی در پی به تندی مخصوصی مامورند که بوزند گواهند (2)فَالعاصِفاتِ عَصفًا77:2
همچنین گواه آن ملكهائی می باشند (ملک یعنی مورد تملک و مامور) که بطرز مخصوصی آن چيز را پراکنده میکنند (3)وَالنّاشِراتِ نَشرًا77:3
تا جداکنندگان مخصوصی باشند (4)فَالفارِقاتِ فَرقًا77:4
که به یاد همه آورند (5)فَالمُلقِياتِ ذِكرًا77:5
که چه کاری را روی بهانه و یا روی ترس از آینده کرده اند (6)عُذرًا أَو نُذرًا77:6
این گواهان در موقع خودش گواهی خواهند داد که آنچه به شما بوسیله پیغامهای الله، وعده داده شده حتماً بوقوع خواهد پیوست. (این گواهان و به عبارت دیگر، دو سوگند و شهادت است، برای این گواه آورده شده که وقتی حادث شد و مشاهده گردید، بهترین دلیل بر راستی پیغامهای قرآن و سایر کتابهای آسمانیست، این دو گواه، یکی بادهای شدیدی هستند که محلی نبوده، بلکه تمام کره زمین را فرا می گیرند و تمام خانه ها و ساختمانها را خراب و به هوا پراکنده خواهند نمود، و دیگر فرشتگانی هستند که پیغام الله را بیاد مردم میاورند و باعث دسته دسته کردن ارواح مرده گان به خوبان و بدان میگردند و به آنان یاد آوری مینمایند که چگونه با بهانه هائی گناهها میکردند و چگونه حالا که زمین میخواهد متلاشی شود، سرنوشت شومی در پیش دارند.  در لغت عرب نوشته شده ملک یعنی، مورد تملک و بنابر این، ملائکه موردِ تملك های الله هستند که بر طبق آیات زیادی از قرآن، تمامِ انواع اشیاء و قوه های بی اختیارِ موجود، در زمین و آسمانها را شامل میشوند، لذا در آیات اول این سوره نیز این معانی برای یک نفر مفسر دقیقِ قرآن به چشم میخورد و ما از همین آیات میفهمیم که بادها چون مامور اراده الله، برای کاری شوند، ملک و ملائکه خوانده میشوند و همچنین فرشتگانی که در گواهی دوم یاد آوری شده، ملک های روحیِ الله هستند و از اینگونه آیات است که ما فهمیده ایم، تمام مخلوقات از کوچک و بزرگ هر زمان از خود اختیاری نداشته باشند، ملک و یا به عبارت دیگر مامور و فرستاده الله می باشند، که عمل آنان عمل الله است و اینکه در فارسی آنها را فرشته میگفتند، از این لحاظ بوده که فرشته، مخففِ فرستاده می باشد، یعنی مامورِ الله و هم اینکه مردم تصور میکنند که فرشته و ملائکه حتماً موجودات پاک و پر قدرت و حتماً مخفی هستند و از بشر بالاترند، جاهلانه است، در صورتیکه از نظر قرآن، ابلیس نیز قبل از اینکه اختیاری از خود نشان بدهد، ملک و فرشته بوده و مامورین عذابِ دوزخ نیز ملک هستند و میکربها و عوامل مرگ نیز ملکهائی میباشند.) (7)إِنَّما توعَدونَ لَواقِعٌ77:7
پس زمانی که آن ستارگان محو شدند (یعنی ستاره های نفوس دار منظومه شمسی که شش سیاره پلوتون و نپتون و اورانوس و زحل و مشتری و مریخ باشند، به ترتیب یکی پس از دیگری، قبل از متلاشی شدن زمین، متلاشی و محو میشوند) (8)فَإِذَا النُّجومُ طُمِسَت77:8
و هنگامی که آسمان شکافته گردد (شاید آتمسفر زمین بواسطه کم شدن اکسیژن شکافته گردد، تا دانش آینده در این باره چه گوید) (9)وَإِذَا السَّماءُ فُرِجَت77:9
و وقتی که کوهها متلاشی گردند (10)وَإِذَا الجِبالُ نُسِفَت77:10
و موقعی که زمان تعیین شده برای پیغمبران فرا رسد (وقتی کوههای زمین به زلزله های سختی متلاشی شد، قطعاً زنده های روی زمین همه میمیرند و ارواح مردگان گذشته و آینده در دورا دور زمین متوجه میشوند، آخر دنیا رسیده و از پس آن، آخرت بزودی میرسد) (11)وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَت77:11
 که بوسیله پیغمبران برای آخرِ زمان، تعیینِ وقت گردیده (12)لِأَيِّ يَومٍ أُجِّلَت77:12
  برای زمانی، بنام روز جدائی (13)لِيَومِ الفَصلِ77:13
و تو چه میدانی که روز جدائی چیست؟ (14)وَما أَدراكَ ما يَومُ الفَصلِ77:14
در چنین روز گاری وای بر انکار کنندگان (15)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:15
آیا ما نبودیم که پیشینیان را هلاک کردیم؟ (16)أَلَم نُهلِكِ الأَوَّلينَ77:16
و سپس دیگران را در دنبال ایشان آوردیم (17)ثُمَّ نُتبِعُهُمُ الآخِرينَ77:17
بهمین طور، در آنروزِ جدائی، هلاکتِ سختی بر ارواحِ انکار کنندگان و گناهکاران می آوریم (مرگ دوم که بیهوشی عذاب آمیزی است که پس از آن باید در زمین آخرت سر در آورند و زنده شوند) (18)كَذٰلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمينَ77:18
در چنین روزگاری، وای بر انکار کنندگان (19)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:19
آیا شما را از آبی بی ارزش نیافریدیم؟ (20)أَلَم نَخلُقكُم مِن ماءٍ مَهينٍ77:20
پس آنرا در قرار گاهی با منزلت نهادیم (در رحم مادر) (21)فَجَعَلناهُ في قَرارٍ مَكينٍ77:21
تا مدتی معلوم (نه ماه) (22)إِلىٰ قَدَرٍ مَعلومٍ77:22
در آن هر چیز لازم را به اندازه دقیقی در جای خودش گذاشتیم (مقصود ایجاد دستگاههای مختلف در جنین است) و چه پر قدرت خوبی هستیم (23)فَقَدَرنا فَنِعمَ القادِرونَ77:23
وای در چنین زمانی بر انکار کنندگان (24)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:24
آیا زمین را محل جمع شدن و جذب (25)أَلَم نَجعَلِ الأَرضَ كِفاتًا77:25
زنده ها و مردگان قرار ندادیم ؟ (این آیه اشاره به جاذبه زمین نسبت به جمادات و حیوانات است) (26)أَحياءً وَأَمواتًا77:26
و در آن کوههائی ثابت نهادیم و آبی گوارا به شما نوشاندیم (27)وَجَعَلنا فيها رَواسِيَ شامِخاتٍ وَأَسقَيناكُم ماءً فُراتًا77:27
در چنان روزی، وای بر انکار کنندگان (28)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:28
بسوى آنچه انکارش کرده بودید بروید (29)انطَلِقوا إِلىٰ ما كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ77:29
بسوی سایه آن شعله ای روید، که سه شعبه دارد (30)انطَلِقوا إِلىٰ ظِلٍّ ذي ثَلاثِ شُعَبٍ77:30
سایه ای نیست که به شما سایه دهد و شما را از آن شعلهِ آتش نگه نمی دارد (31)لا ظَليلٍ وَلا يُغني مِنَ اللَّهَبِ77:31
آتش دوزخ شعله و زبانه ای می افکند که مانند بر جستگیهای قصر است (ساختمانهای مجلل قدیم که گنبد هائی می داشته) (32)إِنَّها تَرمي بِشَرَرٍ كَالقَصرِ77:32
یا به مانند شترهائی زردند (تشبیه شعله های آتش است، به برجستگیهای سر و کوهان شترانی زرد و این تشبیه ها برای اینست که مانند درویش های خیال باف، آتش دوزخ را جز عين آتش به سوزش های درونی تفسیر نکنیم) (33)كَأَنَّهُ جِمالَتٌ صُفرٌ77:33
در چنین زمانی وای بر انکار کنندگان (34)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:34
این زمان، زمانی است که آنان نطقی نمی کنند (35)هٰذا يَومُ لا يَنطِقونَ77:35
و به ایشان اجازه نمی دهند که عذری آورند (36)وَلا يُؤذَنُ لَهُم فَيَعتَذِرونَ77:36
وای در چنین روزی بر انکار کنندگان (37)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:37
این همان زمان جدائی معروف است (زمان جدائی نیکوکار از بدکار) که هم شما را جمع می کنیم و هم منکرین پیش از شما را (38)هٰذا يَومُ الفَصلِ ۖ جَمَعناكُم وَالأَوَّلينَ77:38
پس اگر به نفع خود حیله ای دارید، حيله کنید (39)فَإِن كانَ لَكُم كَيدٌ فَكيدونِ77:39
در چنین روزگاری وای بر انکار کنندگان (40)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:40
پر هیز کاران در سایه ها و چشمه هائی هستند (41)إِنَّ المُتَّقينَ في ظِلالٍ وَعُيونٍ77:41
و میوه ها از هر چه بخواهید (42)وَفَواكِهَ مِمّا يَشتَهونَ77:42
به گوارائی بخورید و بیاشامید، به پاداشِ اعمال خوبی که میکردید (43)كُلوا وَاشرَبوا هَنيئًا بِما كُنتُم تَعمَلونَ77:43
به یقین نیکوکاران را چنین پاداش می دهیم (44)إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِي المُحسِنينَ77:44
و در چنین زمانی وای برانکار کنندگان (45)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:45
دراین دنیا شما منکران، اندکی بخورید و بهره مند شوید و بدانید که گناه کارید (46)كُلوا وَتَمَتَّعوا قَليلًا إِنَّكُم مُجرِمونَ77:46
در آن روزگار وای بر این انکار کنندگان (47)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:47
چون برای این گناهکاران به نفع خودشان گفته شود، برای الله سر فرود آورید (تعظیم و رکوع کنید و اظهار اطاعت نمائید) سر تعظیم فرو نمیآورند (48)وَإِذا قيلَ لَهُمُ اركَعوا لا يَركَعونَ77:48
در چنین زمانی وای بر انکار کنندگان (49)وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ77:49
پس این مردم پس از این حقایق مستدل، به چه سخنی سزاوار است که ایمان آورند (50)فَبِأَيِّ حَديثٍ بَعدَهُ يُؤمِنونَ77:50
Nach oben scrollen