| آن زمانِ زمین کوب و زننده ی انسانها (1) | القارِعَةُ | 101:1 |
| یا آن زمانِ کوبنده ی مصیبت بار، چه می باشد؟ (2) | مَا القارِعَةُ | 101:2 |
| چگونه، درک توانی کرد که آن زمانِ کوبنده چیست؟ (3) | وَما أَدراكَ مَا القارِعَةُ | 101:3 |
| آن، در زمانی است که مردم چون پروانه های پراکنده میشوند (4) | يَومَ يَكونُ النّاسُ كَالفَراشِ المَبثوثِ | 101:4 |
| و کوه‌ها همچون پشم رنگارنگ به نظر می‌رسند. (با در نظر گرفتن مطالبی که در این زمینه در دو سوره بیست و پنجم و هفتم، یعنی سوره عبس (اعمى) و سوره تکویر آمده است، و همچنین با توجه به سوره‌های قیامت، مرسلات، اعراف، واقعه، معارج و بسیاری دیگر که به تفصیل وضعیت انسان و زمین دنیا و زمین آخرت را بیان کرده‌اند، آیات اول سوره قارعه می‌گوید که قبل از رسیدن آخرت و قیامت کبری، زمانی فرا می‌رسد که قوانین الهی زمین را در هم خواهد کوبید تا متلاشی شود. این حادثه باعث می‌شود که ارواح مردگانِ بدعقیده و بدکار در عالم برزخ، یعنی در اطراف کره زمین، دچار مصیبتی سخت شوند؛ زیرا همه باید از جاذبه زمین جدا شوند و از نیمه زندگی خود کاملاً بیهوش گردند و به مرگ دوم برسند، تا بدون آگاهی، به سوی زمین آخرت برده شوند. در زمان معینی از زمین آخرت، آنها به صورت کاملاً زنده‌ای که شبیه زندگی در دنیاست، از قبرهای فضایی خود که یکی از دهانه‌های آن زمین آخرت است، سر برآورند. در آن زمان مانند پروانه‌ها هستند (در آیه ۷ از سوره قمر گفته شده مانند ملخ‌ها هستند) و زمین آخرت نیز مانند زمین دنیاست نیست؛ بلکه کوه‌های آن همچون پشم رنگارنگ است یا بر طبق آیه ۲۰ از سوره نبأ، همانند تصویری که از کوه در آب می‌افتد (سراب) به چشم مردم آخرت دیده می‌شود. (برای اطلاعات بیشتر به کتاب اثبات علمی وجود خدا و آخرت مراجعه شود.)) (5) | وَتَكونُ الجِبالُ كَالعِهنِ المَنفوشِ | 101:5 |
| پس کسی که کفه اعمالش سنگین آمد (6) | فَأَمّا مَن ثَقُلَت مَوازينُهُ | 101:6 |
| در آن زندگی خوش خواهد بود (7) | فَهُوَ في عيشَةٍ راضِيَةٍ | 101:7 |
| و آنکه اعمال پسندیده کم داشت. (ترازوی سنجش اعمال هر کس، میزانهای کتابهای آسمانی و اندازه اطاعتی میباشد که بر طبق پیغامهای الله نسبت به دستورات الله انجام داده اند.) (8) | وَأَمّا مَن خَفَّت مَوازينُهُ | 101:8 |
| فضائی پر آتش، مانند مادر از او نگهداری می کند (9) | فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ | 101:9 |
| و چگونگی آن به تصور تو نخواهد آمد (10) | وَما أَدراكَ ما هِيَه | 101:10 |
| همین بس که گفته شود، آن آتشی است بس سوزان. (در سوره های آینده خواهید دید که دوزخیان به تناسب اندازه گناهشان، در حکومت آخرت، در یک محیط پر رنج و سوزان به کارهای لازمِ پر مشقتی مشغولند و شب و روز هائی دارند و بهشتیان به تناسب اندازه اطاعتشان بر آنها حکومت می کنند و خوش میگذرانند.) (11) | نارٌ حامِيَةٌ | 101:11 |
