073-012-004-مزمل

آیه ۱۲  إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالًا وَجَحِيمًا:

تحلیل دستوری:

1. إِنَّ: حرف مشبهه بالفعل که برای تأکید و نصب اسم و رفع خبر به کار می‌رود.
2. لَدَيْنَا:
   • لَدَى: ظرف مکان به معنای „نزد“ یا „پیش“، که مضاف است.
   • نَا: ضمیر متصل به معنای „ما“ که مضاف‌الیه است.
3. أَنكَالًا: مفعول به برای فعل محذوف، منصوب. „أنکال“ جمع „نِکل“ است و به معنای زنجیرها یا قیدها.
4. وَ: حرف عطف که برای پیوند بین دو جمله یا دو کلمه هم‌پایه به کار می‌رود.
5. جَحِيمًا: معطوف به „أنکالًا“، منصوب. به معنای „جهنم“ یا „آتش سوزان“.

ریشه کلمات و معانی:

1. أنکال:
   • ریشه: ن-ک-ل
   • معنی: زنجیر، قید، بند.
2. جحیم:
   • ریشه: ج-ح-م
   • معنی: آتش بزرگ، جهنم.

نوع جمله و معنا:

این جمله یک جمله خبریه تأکیدی است که با استفاده از „إِنَّ“ تأکید شده است.

معنی:

„به‌راستی نزد ما زنجیرها و آتشی سوزان است.“

این آیه به عذاب‌های اخروی اشاره دارد و بیانگر شدت و سختی آن‌ها است.