068-001-003-قلم

«ن»، قَسَم به قلم و به آنچه می‌نویسند.

(این حرف که در الفبای عربی «نون» گفته می‌شود، به‌صورت شفاهی بر پیامبر اسلام نازل شده است. پیامبر، با وجود اینکه به او دیوانگی نسبت می‌دادند، مجبور بود نزول آن را به مردم اعلام کند و بگوید که معنای آن را جز الله کسی نمی‌داند و نمی‌داند چرا بر او نازل شده است. شگفت‌آور این است که پیامبر اسلام، با آگاهی از اینکه اگر آن را به مردم بگوید، ممکن است آن را دلیلی بر دیوانگی‌اش بدانند، و حتی شاید خودش گفتن آن را برخلاف سیاست می‌دانست، اما احساس می‌کرد موظف است آنچه را که به او وحی می‌شود، بیان کند. این موضوع به مردم فهمیده می‌رساند که محمد آیات قرآنی را از خود نساخته، بلکه تحت تأثیر قدرتی بالاتر بوده است و اگر دیوانه نبوده باشد، پیامبر الله است.)

(باید دانست که شبیه این «نون» بر سر بیست و نه سوره از سوره‌های قرآن وجود دارد. برخی از این‌ها یک حرفی، برخی دو حرفی، برخی سه حرفی، برخی چهار حرفی و برخی پنج حرفی هستند. پس از ۱۷ سال از نزول اولین آن‌ها، در سوره آل عمران از طرف الله اعلام شده که وجود این‌ها در قرآن شاهکاری است تا به نام آیات متشابه معرفی شوند. علت وجود آن‌ها در قرآن این است که دانایان بدانند محمد حتماً پیامبر الله است و به اختیار خود مجبور به گفتن آن‌ها نشده است. همچنین، مسلمانان در آینده باید پیشوایان خیال‌باف را از پیشوایان حقیقت‌گو و منطقی تشخیص دهند و تسلیم کسانی نشوند که این ۲۹ آیه را بر اساس خیال تفسیرهای مختلف می‌کنند. کسی را راسخ در علم قرآن بدانند که تا چیزی را کاملاً از قرآن ندانسته، ترجمه و تفسیر نکند و مسلمین را دچار فتنه و اختلافات نکند. اما افسوس که مسلمانان دنیا جز قلیلی از این درس استفاده نکرده و گرفتار اختلافات تفسیری و مذهبی شده‌اند، با اینکه حجت الله در این مورد بر آنان تمام شده بود.) (1)

آیه 1 „ن وَ الْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ“ از سوره قلم:

تحلیل گرامری:

1. ن:
   • نوع: حرف مقطعه
   • معنا:
     یکی از ۲۹ آیات متشابه است و معنای حقیقی آن‌ها را فقط الله می‌داند.
     
2. وَ:
   • نوع: حرف عطف
   • معنا: این واژه به معنای «و» است و برای عطف دو جمله یا دو کلمه به کار می‌رود.
3. الْقَلَمِ:
   • نوع: اسم معرفه
   • ریشه: „ق-ل-م“
   • معنا: به معنای «قلم» است. این کلمه به ابزاری اشاره دارد که برای نوشتن استفاده می‌شود.
4. وَ:
   • نوع: حرف عطف
   • معنا: مانند توضیح قبلی، برای پیوند دادن عناصر جمله به کار می‌رود.
5. مَا:
   • نوع: اسم موصول
   • معنا: به معنای «آنچه» یا «چیزی که» می‌باشد.
6. يَسْطُرُونَ:
   • نوع: فعل مضارع مرفوع
   • ریشه: „س-ط-ر“
   • معنا: به معنای «می‌نویسند» است. این فعل جمع مذکر غایب است و از ریشه „سطر“ به معنای نوشتن می‌آید.

تحلیل ساختاری:

این آیه به صورت یک قسم (سوگند) بیان شده است. ساختار آن به گونه‌ای است که با یک حرف مقطعه آغاز می‌شود و سپس با سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند ادامه می‌یابد.

معنا:

این آیه سوگندی است که اهمیت قلم و نوشتن را بیان می‌کند. در فرهنگ اسلامی، قلم نمادی از دانش و علم است و سوگند به آن بر اهمیت فراگیری و انتقال دانش تأکید دارد.

نوع جمله:

جمله در این آیه، جمله‌ای خبری است که به صورت قسم بیان شده است. در زبان عربی، قسم به عنوان یکی از انواع جملات خبری به شمار می‌آید و برای تأکید بر محتوای جمله استفاده می‌شود.