| و باز به تو میگویم که میان ایشان از روی آنچه الله نازل کرده، قضاوت نما و از هوسهای مردم پیروی نکن و از آن بترس که تو را به اتکای بعضی از آنچه الله به سوی تو نازل کرده، به فتنه اندازند (این آیه میگوید حتی پیغمبر اسلام حق ندارد قضاوت خودش را روی تفسیر بعضی از آیات قرآنی قرار دهد که با بعضی از آیات دیگر جور نیست و یا وجود این آیه چگونه گویندگان و نویسندگانی که به اتکای بعضی از آیات قرآنی بدون توجه به بعضی دیگر از آیات مربوطه احکام و دستوراتی را به قرآن می چسبانند و به اتکای فهم ناقص خود، بدون آنکه با عالمتر از خود مشورت کرده باشند، عقاید و اعمالی که مورد رضای الله نیست، به نام اسلام و قرآن انتشار میدهند و تمام فرقه های کج اسلامی روی همین کم اطلاعی به تمام آیات قرآنی درست شده اند و کسی می تواند قرآن را تفسیر و تشریح نماید که به تمام رموز قرآن و ارتباطات آن بر طبق آیات اول سوره جمعه وارد باشد و به حکمت آیات قرآنی نیز پی برده باشد و بداند هرگز پیغمبر اسلام توضیحی که مغایر با متن قرآن و حقایق آن باشد، نداده و مثلا نه پیغمبر اسلام و نه هیچکس حق نداشته غیر از آنچه در قرآن حرام شده، حرام دیگری را اضافه کند و یا راهنمائی دیگری نماید، مگر آنکه از خود قرآن پس از تحقیق کامل معلوم شود که حکمی از احکام در قرآن مجمل است و رفع اجمال آن از طرف الله محول به سنت پیغمبر اسلام شده که آن نیز از طریق وحی غیر قرآنی به پیغمبر اسلام رسیده و او به مسلمانان زمانش تعلیم داده) پس اگر مردم به اتکای اینکه چرا تو از روی بعضی آیات قرآنی به نفع ایشان حکم نمی دهی، به تو پشت کردند، بدان که الله میخواهد آنان را بواسطه بعضی از گناهانشان دچار بدبختیهایی کند، زیرا بسیاری از مردم تجاوز کار هستند (4۹) |
005-049-114-مائدة
« Back to Glossary Index