| و اسماعيل و اليسع و ذالکفل را (ذالكفل، الياس یا ایلیای پیغمبر است، که داستان مفصل او در بابهای آخر کتاب اول پادشاهان یهود نوشته شده، و او را از آنجهت، خالق عالم ذالکفل خوانده، که کفل هم بمعنای بهره و نصیب است و هم بمعنای کفالت، و ایلیا هم چهل شبانه روز در بیابان، مائده آسمانی غذایش بود و هم مدتی قبل از آن در ایام قحطی، کلاغ ها نصيب او را از خوراک میاورند، و هم او در ایام قحطی، مدتی کفیلِ آذوقه بيوه زنی با فرزند بیمارش بود و با هم از آرد و روغنی، که هر چه میخوردند کم نمیشد، زندگی میکردند و این قحطی، عذابی بود از الله، که برای رفع آن ایلیا از جانب الله به پادشاه زمانش دستور داد، تا پیشوایان مذهبی مردم، که مردم را به بت پرستی کشانده اند، کشته نشوند، باران نخواهد آمد، و پادشاه پس از معجزه ای که در مقابلِ پیشوایانِ مذهبی از ایلیا دید، به ایلیا اختیار داد، که پیشوایان مذهبی گمراه کننده ی مردم را بکشد و او بکمک مردم 4۵۰ نفر از گمراه کنندگان را سر برید و از پس آن باران بسیاری آمد، و از قحلی خلاص شدند، و اما اليسع، در بابهای اول کتاب دوم پادشاهان، یهود نامش بصورت اليشع ميباشد و او پیغمبری بوده بعد از ذالكفل) نیز بیاد آور، و تمام اینها از کمک کنندگان مردم بودند (4۸) |
038-048-040-ص
« Back to Glossary Index