096-018-002-علق

تحلیل گرامری:

1. سَنَدْعُ:
   • فعل مضارع مرفوع: „سَنَدْعُ“ فعل مضارع است و به دلیل وجود „سَ“ در ابتدا، برای آینده به کار می‌رود.
   • ضمیر فاعل: ضمیر فاعل مستتر در فعل „نحن“ است که به معنی „ما“ می‌باشد.
   • وزن و ریشه: وزن این فعل „نَفْعَلُ“ است و ریشه آن „د-ع-و“ (دَعَا) به معنی دعوت کردن یا فراخواندن است.
2. الزَّبَانِيَةَ:
   • اسم معرفه: „الزَّبَانِيَةَ“ با „ال“ معرفه شده است.
   • مفعول به منصوب: به عنوان مفعول به منصوب است که نشان‌دهنده کسانی است که فراخوانده می‌شوند.
   • ریشه و معنی: ریشه کلمه „ز-ب-ن“ (زَبَنَ) است و „زبانیه“ به معنای نگهبانان یا فرشتگان عذاب در جهنم می‌باشد.

نوع جمله:

این جمله یک جمله خبریه است که بیانگر یک تهدید و وعده از سوی گوینده (ما) برای فراخواندن فرشتگان عذاب (زبانیه) است.

معنی کلی:

این آیه در بافت سوره به عنوان تهدیدی برای کسانی است که از دستورات الهی سرپیچی می‌کنند و به آنها هشدار داده می‌شود که در صورت ادامه نافرمانی، فرشتگان عذاب فراخوانده خواهند شد.