093-008-011-ضحى

« Back to Glossary Index
و محتاجت یافت و توانگرت نمود (این آیه علاوه بر اینکه زمان قبل از زناشوئی او را با خدیجه بیاد می آورد به محمد می گوید که خواست ما بود که خدیجه به پیغمبری تو ایمان آورد و تو را رها نکند که محتاج شوی) (۸)
وَوَجَدَكَ عائِلًا فَأَغنىٰ (93:8)


و تو را نیازمند یافت، پس بی‌نیاز کرد.


1. وَوَجَدَكَ عائِلًا

  • وَ: حرف عطف، به معنای «و».
  • وَجَدَ: فعل ماضی (گذشته) از ریشه «وَجَدَ» به معنای «یافت».
    • صیغه سوم شخص مفرد مذکر (او یافت).
  • كَ: ضمیر متصل به معنای «تو» (مفعول اول برای فعل «وجد»).
  • عائِلًا: حال منصوب از ریشه «عیل»، به معنای «نیازمند» یا «فقیر».
    • نقش دستوری: حال برای ضمیر «كَ».

2. فَأَغنىٰ

  • فَ: حرف عطف که در اینجا معنای نتیجه یا ترتیب را می‌دهد («پس»).
  • أَغنىٰ: فعل ماضی (گذشته) از ریشه «غنی» به معنای «بی‌نیاز کرد».
    • صیغه سوم شخص مفرد مذکر (او بی‌نیاز کرد).

نوع جمله و معنی:

  • نوع جمله: خبری (دو جمله خبری به هم متصل شده‌اند).
  • معنی کلی: خداوند پیامبر را در حال نیازمندی یافت و سپس او را بی‌نیاز ساخت.

Nach oben scrollen