آیه 10: وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْتجزیه و تحلیل کلمات:- وَ:
- نوع کلمه: حرف عطف
- معنی: و
- کاربرد: برای ارتباط دادن جملات یا عبارات
- إِذَا:
- نوع کلمه: ظرف زمان شرطی
- معنی: زمانی که، هنگامی که
- کاربرد: برای بیان شرط یا اتفاقی در زمان آینده
- الصُّحُفُ:
- نوع کلمه: اسم
- ریشه: ص-ح-ف
- معنی: نامه‌ها، نوشته‌ها، صفحات
- کاربرد: فاعل مرفوع و با الضمه در جمله
- نُشِرَتْ:
- نوع کلمه: فعل ماضی مجهول
- ریشه: ن-ش-ر
- معنی: گشوده شدند، منتشر شدند
- کاربرد: فعل جمله که نشان‌دهنده انجام عمل به صورت مجهول است
ریشه و معانی:- ص-ح-ف: این ریشه به معنای نوشتن، ثبت کردن و صفحه بندی است. در قرآن به معنای نامه‌ها یا نوشته‌هایی که در روز قیامت منتشر می‌شوند استفاده شده است.
- ن-ش-ر: این ریشه به معنای گسترش دادن، پخش کردن و باز کردن است. در این آیه به معنای باز شدن یا انتشار نوشته‌ها در روز قیامت به کار رفته است.
نوع جمله و معنی:- نوع جمله: جمله شرطیه
- ترجمه و تفسیر: „و زمانی که نامه‌ها یا نوشته‌ها گشوده شوند.“
این آیه به بخشی از روز قیامت اشاره دارد که در آن اعمال انسان‌ها از طریق نامه‌ها یا دفاتر اعمال آن‌ها آشکار می‌شود. |
