آیه ۴۸ سوره مدثر: „فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ“ تجزیه و تحلیل دستوری:- فَمَا (فَ + مَا):
- فَ: حرف عطف، به معنای „پس“ که دلالت بر نتیجه یا تأثیر دارد.
- مَا: حرف نفی، به معنای „نه“ یا „هیچ“.
- تَنفَعُهُمْ:
- تَنفَعُ: فعل مضارع مجزوم به دلیل وجود „ما“ی نفی، از ریشه „ن-ف-ع“، به معنای „نفع رساندن“.
- تَ: علامت مضارع برای مخاطب مذکر غایب (سوم شخص مفرد).
- نَفَعَ: ریشه ثلاثی مجرد، به معنای سود رساندن.
- هُمْ: ضمیر متصل مفعولی، به معنای „آنها“ یا „ایشان“.
- شَفَاعَةُ:
- اسم مرفوع و مبتدا، به معنای „شفاعت“.
- از ریشه „ش-ف-ع“، به معنای وساطت یا میانجی‌گری برای کمک.
- الشَّافِعِينَ:
- اسم فاعل جمع مذکر سالم، مضاف‌الیه برای „شَفَاعَةُ“، به معنای „شفاعت‌کنندگان“.
- از ریشه „ش-ف-ع“، به معنای میانجی‌گران.
ریشه و معانی:- ن-ف-ع: این ریشه در زبان عربی به معنای سود رساندن و مفید بودن است.
- ش-ف-ع: این ریشه به معنای وساطت کردن یا میانجی‌گری برای کمک است.
نوع جمله:این جمله یک جمله خبری است که به نفی امری اشاره دارد؛ یعنی بیان می‌کند که شفاعت شفاعت‌کنندگان برای آنها سودی ندارد. | 