„وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ“.
تحلیل دستوری- وَلَمْ:
- وَ: حرف عطف است که برای پیوستن جملات یا کلمات به کار می‌رود.
- لَمْ: حرف جزم است که فعل مضارع بعد از خود را مجزوم می‌کند و به معنای „نفی گذشته“ می‌باشد.
- نَكُ:
- فعل مضارع مجزوم از ریشه‌ی „كانَ“ (کون).
- معنی: „نبودیم“.
- نُطْعِمُ:
- فعل مضارع مرفوع از ریشه‌ی „طَعَمَ“ (طعم).
- معنی: „غذا دادن“ یا „اطعام کردن“.
- در اینجا با „ن“ شروع می‌شود که نشان‌دهنده‌ی اول شخص جمع است.
- الْمِسْكِينَ:
- اسم معرفه به الف و لام.
- معنی: „فقیر“ یا „مسکین“، کسی که نیازمند کمک و غذاست.
ریشه و معانی- كانَ (کون):
- اصلی‌ترین معنی: بودن یا وجود داشتن.
- طَعَمَ (طعم):
- معنی اصلی: خوردن یا چشیدن.
- در باب افعال (افعال ثلاثی مزید)، به معنای دادن غذا و اطعام است.
نوع جمله- این جمله از نوع خبری منفی است که به نفی رفتار خاصی در گذشته اشاره دارد؛ یعنی „ما به فقیران غذا نمی‌دادیم“.
با توجه به ساختار این آیه، می‌توان فهمید که بیانگر قصور در انجام یک عمل خیر در گذشته است. | 