آیه‌ی ۳۲: „كَلَّا وَالْقَمَرِ“.تحلیل دستوری و ریشه‌شناسی:- كَلَّا (کَلّا):
- نوع کلمه: حرف ردع و زجر (حرفی که برای رد یا انکار به کار می‌رود).
- ریشه: این کلمه به خودی خود فعلی ندارد و بیشتر به عنوان یک حرف کاربرد دارد. در زبان عربی، برای تأکید بر انکار یا نهی استفاده می‌شود.
- معنی: به معنای „نه“ یا „هرگز“ استفاده می‌شود و در اینجا برای انکار یا تأکید بر یک موضوع خاص در متن استفاده شده است.
- وَ (وَ):
- نوع کلمه: حرف عطف.
- ریشه: این کلمه نیز به خودی خود ریشه‌ای ندارد و به عنوان یک ابزار پیوند در جملات به کار می‌رود.
- معنی: به معنای „و“ است و برای پیوند دادن دو جمله یا عبارت استفاده می‌شود.
- الْقَمَرِ (الْقَمَر):
- نوع کلمه: اسم.
- ریشه: ق-م-ر (قمر).
- معنی: به معنای „ماه“ است. در اینجا به عنوان سوگند به ماه آمده است.
نوع جمله:جمله از نوع جمله‌ی قسم است. در اینجا، „الْقَمَرِ“ موضوع قسم قرار گرفته و با „وَ“ به „كَلَّا“ ارتباط پیدا کرده است تا بر اهمیت موضوع یا تأکید بر انکار اشاره کند. در ادبیات عربی، استفاده از سوگند بسیار رایج است و هدف از آن تأکید بیشتر بر پیام ارائه شده در متن است. | 