074-009-005-مدثر

1. فَذَٰلِكَ (فَ + ذَٰلِكَ):
   • فَ: این حرف عطف است که به معنای „پس“ یا „بنابراین“ می‌آید.
   • ذَٰلِكَ: ضمیر اشاره به دور است، به معنای „آن“.
   • ریشه: ذ-ل-ک، که به معنای اشاره کردن به چیزی دور است.
2. يَوْمَئِذٍ (يَوْمَ + إِذٍ):
   • يَوْمَ: اسم نکره به معنای „روز“.
   • إِذٍ: ظرف زمان است، به معنای „هنگامی که“ یا „در آن هنگام“.
   • ریشه: ی-و-م، که به معنای روز است.
3. يَوْمٌ:
   • تکرار واژه „روز“ در ساختار جمله برای تأکید بر اهمیت روز مذکور.
   • ریشه: ی-و-م.
4. عَسِيرٌ:
   • صفت نکره به معنای „سخت“ یا „دشوار“.
   • ریشه: ع-س-ر، که به معنای سختی و دشواری است.

نوع جمله:

این جمله اسمیه است. جمله اسمیه در زبان عربی شامل مبتدا و خبر است. در اینجا، „فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ“ مبتدا و „يَوْمٌ عَسِيرٌ“ خبر است. این جمله وضعیت و ویژگی خاصی را برای روز قیامت بیان می‌کند و بر سختی و دشواری آن روز تأکید می‌ورزد.