073-009-004-مزمل

« Back to Glossary Index
پرورنده تو، پروردگار مشرق و مغرب است. جز او خدایی نیست، پس فقط بر او توکل نما. (خدا ترجمه اله است و به معنای صاحب اختیار است، نه خالق عالم. اینکه در فارسی خالق عالم به نام خدا مشهور است، یک شهرت غلط است. مسلمانان ایران باید مانند تمام مسلمانان دنیا، اسم الله را برای خالق عالم استعمال کنند و یا حداقل اهورا مزدا را که نام فارسی الله در قدیم بوده، رسماً برای الله به کار ببرند. زیرا لفظ خدا معمولاً برای بت‌ها استعمال می‌شده و گفتن آن برای خالق عالم که واحد است، باعث گمراهی‌هایی در زمینه شناختن بت‌پرستی و توحید اسلام شده است.) (۹)

 آیه 9: رَّبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا

تحلیل دستوری:

  1. رَّبُّ:
    • نوع کلمه: اسم
    • اعراب: مرفوع (به دلیل مبتدا بودن)
    • معنی: پروردگار
    • ریشه: „ر-ب-ب“ به معنای سرپرستی و تربیت
  2. الْمَشْرِقِ:
    • نوع کلمه: اسم
    • اعراب: مجرور (به دلیل مضاف‌الیه بودن)
    • معنی: مشرق، شرق
    • ریشه: „ش-ر-ق“ به معنای طلوع و درخشیدن
  3. وَ:
    • نوع کلمه: حرف عطف
    • معنی: و (برای پیوستن دو جمله یا کلمه)
  4. الْمَغْرِبِ:
    • نوع کلمه: اسم
    • اعراب: مجرور (به دلیل مضاف‌الیه بودن)
    • معنی: مغرب، غرب
    • ریشه: „غ-ر-ب“ به معنای غروب و ناپدید شدن
  5. لَا:
    • نوع کلمه: حرف نفی
    • معنی: نیست
  6. إِلَٰهَ:
    • نوع کلمه: اسم
    • اعراب: منصوب (به دلیل خبر لا بودن)
    • معنی: الهه، معبود
    • ریشه: „أ-ل-ه“ به معنای پرستش و عبادت
  7. إِلَّا:
    • نوع کلمه: حرف استثنا
    • معنی: مگر، جز
  8. هُوَ:
    • نوع کلمه: ضمیر منفصل
    • اعراب: مرفوع (به عنوان مبتدا در خبر جمله اسمیه بعد از الا)
    • معنی: او
  9. فَاتَّخِذْهُ:
    • نوع کلمه: فعل امر و ضمیر متصل (هُ)
    • ریشه فعل: „أ-خ-ذ“ به معنای گرفتن و انتخاب کردن
    • معنی فعل+ضمیر: او را بگیر
  10. وَكِيلًا:
    • نوع کلمه: اسم منصوب (مفعول مطلق یا حال)
    • ریشه: „و-ك-ل“ به معنای تکیه کردن و اعتماد داشتن
    • معنی: وکیل، سرپرست

نوع جمله و معنی:

  • نوع جمله: جمله خبریه و امریه
  • معنی: پروردگار مشرق و مغرب، معبودی جز او نیست، پس او را به عنوان وکیل (سرپرست) خود انتخاب کن.

این آیه تأکید بر توحید و یکتاپرستی دارد و مخاطب را دعوت می‌کند تا خدا را به عنوان سرپرست و تکیه‌گاه خود انتخاب کند.

Nach oben scrollen