068-032-003-قلم

عَسَىٰ: فعل ماضی ناقصه، به معنای „شاید“ یا „امید است که“.

رَبُّنَا: اسم مرفوع و مضاف، „رب“ به معنای „پروردگار“ و „نا“ ضمیر متصل که به معنای „ما“ است. یعنی „پروردگار ما“.

أَن: حرف نصب و مصدرساز.

يُبْدِلَنَا: فعل مضارع منصوب، از ریشه „بَدَلَ“ به معنای „تغییر دادن“ یا „عوض کردن“. „یبدل“ به معنای „عوض کند“ و „نا“ ضمیر مفعولی به معنای „ما را“.

خَيْرًا: اسم منصوب، به معنای „بهتر“ یا „خوب‌تر“.

مِّنْهَا: جار و مجرور، „من“ به معنای „از“ و „ها“ ضمیر متصل که به معنای „آن“ است. یعنی „از آن“.

إِنَّا: حرف تاکید و ضمیر منفصل، „إنَّ“ به معنای „به درستی که“ و „نا“ ضمیر متصل به معنای „ما“.

إِلَىٰ: حرف جر به معنای „به سوی“.

رَبِّنَا: اسم مجرور و مضاف، همانند توضیحات بالا.

رَاغِبُونَ: اسم فاعل جمع مرفوع، از ریشه „رَغِبَ“ به معنای „تمایل داشتن“ یا „خواستن“. یعنی „خواهان“.

ریشه کلمات و معانی آنها

• عسىٰ: ریشه آن „ع س ي“ است که به معنای امید و احتمال وقوع امری در آینده است.
• ربّنا: ریشه آن „ر ب ب“ است که به معنای پرورش دادن و تربیت کردن است.
• يبدلنا: ریشه آن „ب د ل“ است که به معنای تغییر دادن یا عوض کردن است.
• خيرًا: ریشه آن „خ ي ر“ است که به معنای خوبی و نیکی است.
• راغبون: ریشه آن „ر غ ب“ است که به معنای تمایل داشتن و خواستن است.

نوع جمله و معنی

این جمله یک جمله دعایی است که بیانگر امید و آرزوی بندگان به خداوند برای دریافت چیزی بهتر از دست‌رفته است. معنی کلی آیه این است:

„شاید پروردگار ما چیزی بهتر از آن (باغ) را جایگزین کند؛ به درستی که ما به سوی پروردگارمان راغب و خواهانیم.“