| و سزاوار شما مسلمانان است که به خوبی از روش ابراهیم و پیروانش تبعیت نمائید، تبعیت از سخن ایشان که وقتی از شهر خود بسوی کنعان هجرت کردند (شهری که ابراهیم را به آتش افکندند، ولی آتش روی قدرت الله کوچک ترین اثری به او نکرد) به قوم و خویش خود گفتند، ما از شما و از عقاید شما که اطاعت بنده وار از غير الله میکنید بیزاریم و مخالف شما هستیم و میان ما و شما برای همیشه دشمنی و کینه خواهد بود، مگر آنکه شما بپذیرید که الله یگانه صاحب اختیار شما میباشد، در تبعیت شما مسلمانان از ابراهیم و پیروانش باید از سخن ابراهیم به پدرش پیروی نکنید که گفته بود برای تو از الله آمرزش خواهم خواست اگر چه در این باره الله چیزی به من اختيار نداده (یعنی شما مسلمانان در عین حال که میدانید الله تا خودش چیزی را برای کسی سزاوار نداند، سخن هیچ کس حتی پیغمبرانش را نمی پذیرد، حق ندارید حتی برای خویشان خود دعای خیر کنید و این عبارات قرآن میرساند که هرگز پیغمبر و امام اختیار ندارند، برای غیر مسلمانان حقیقی از الله خير بخواهند و اینکه مشهور است، دعای غیر درباره اشخاص پذیرفته میشود، درست نیست و تمام دعاهائی که مسلمانان ظاهری به زبان مادری خود و یا به عربی برای خود و دیگران میکنند، بیهوده است، مگر آنکه هر کس با پیروی از متن قرآن و عمل خوب خودش، با الله رابطه عبودیت برقرار کند و مستقیما خودش از الله هر چه را میخواهد بخواهد و در آن راه قدمهای عملی نیز، تا حدی که میتواند بردارد، البته در این صورت دعای هر مؤمنی مورد قبول الله قرار میگیرد و به او کمکهای غیبی لازم خواهد شد، با وجود چنین آیاتی در قرآن مجید، وای بر آنانکه روی تبلیغات سوءاستفاده چیان مذهبی از دانستن و عمل کردنِ متن قرآن به دورند و به خواندن دعاهائی عربی بدون اینکه معنای آنرا بدانند، دلخوش شده اند) ابراهيم و پیروانش همیشه مستقیما به الله میگفتند، پروردگارا ما فقط بر تو توکل کرده ایم و برای هر کاری بسوی تو باز میگردیم و توبه میکنیم و میدانیم که عاقبت بازگشت آخرتی ما بسوی توست (یعنی بسوی مرکز قدرت تو) (4) |
060-004-109-ممتحنة
« Back to Glossary Index