| سزاوار مردم شهر مدینه و مردم اطرافِ آنان که بیابانی هستند، نیست، که خود را از پیغمبر اسلام کنار زنند و جان خود را از جان او بیشتر دوست داشته باشند، زیرا باید بدانند که هیچ تشنگی و رنج و گرسنگی ای در راه الله به ایشان نخواهد رسید و به مکانی که باعث خشم کافران شود پای نگذارند و نه از رسیدن به دشمن به مطلوبی میرسند، مگر اینکه تمام اینها هم از جانب الله برای ایشان واجب شده و هم به حساب اعمال خوب برای ایشان ثبت میگردد، به يقين الله مزد اینگونه نیکوکاران را ضایع نمی کند (۱۲۰) |
009-120-113-توبة
« Back to Glossary Index