001-006-001-فاتحه

آیه 6 „اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ“ از سوره فاتحه در قرآن آمده است. در ادامه تحلیل دستوری و معنایی این آیه به زبان فارسی بیان می‌شود:

تحلیل دستوری

1. اهدِنا:
   • فعل امر: این فعل به صورت امر (دستوری) آمده است و به معنای „ما را هدایت کن“ است.
   • صیغه: این فعل صیغه دوم شخص مفرد است که به خداوند خطاب می‌شود.
   • شناسه: „نا“ در انتهای فعل، ضمیر متصل است که به عنوان مفعول اول به معنای „ما“ عمل می‌کند.
2. الصِّرَاطَ:
   • اسم معرفه: این کلمه با الف و لام تعریف آمده و به معنای „راه“ است.
   • نصب: این اسم به حالت منصوب (مفعول) آمده است.
3. المستقیم:
   • صفت: این کلمه صفت برای „الصِّرَاطَ“ است و به معنای „راست“ یا „مستقیم“ می‌باشد.
   • مطابقت: از نظر جنس، عدد و اعراب با „الصِّرَاطَ“ مطابقت دارد.

ریشه کلمات

• اهدِنا: ریشه „ه د ی“ (هدی) که به معنای هدایت کردن یا راهنمایی کردن است.
• الصِّرَاطَ: ریشه „ص ر ط“ که به معنای راه یا مسیر است.
• المستقیم: ریشه „ق و م“ (قوم) که در این زمینه به معنای ایستادن یا راست بودن است.

نوع جمله

این جمله یک جمله دعایی است که در آن از خداوند هدایت به راه راست درخواست می‌شود. چنین جملاتی معمولاً در قالب فعل امر و با نیت دعا و طلب می‌آیند.

معنا

ترجمه کلی این آیه به فارسی به صورت „ما را به راه راست هدایت کن“ است. در این آیه، درخواست هدایت از خداوند برای پیمودن راهی صحیح و مستقیم، که نماد سعادت و کمال است، مطرح شده است.