لِلأَنامِ

« Back to Glossary Index

«لِلأَنامِ»

معانی واژه

واژه «لِلأَنامِ» از زبان عربی است و به معنای «برای مردم»، «برای انسان‌ها» یا «برای آفریدگان» می‌باشد. واژه «أنام» به موجودات زنده، خصوصاً انسان‌ها، اشاره دارد.


ریشه واژه و کاربرد آن در زبان عربی

ریشه واژه «أنام» از ثلاثی مجرد «ن-و-م» (نوم) گرفته شده است که به معنای «خوابیدن» یا «آرامش» است. در برخی کاربردها، واژه «أنام» به معنای «موجودات زنده» یا «خلایق» آمده است.

أَنَامَ

– أَنَامَ إنَامَةً [نوم] هُ: او را خوابانيد
– أَنَامَ زيدًا : زيد را خوابيده يافت.

أَنام

– أَنام : مردم، آفريده شدگان.


واژه‌های مشتق‌شده از ریشه در قرآن

در قرآن، واژه «أنام» در چندین آیه آمده است. برخی واژه‌های مرتبط با این ریشه عبارتند از:

  1. نوم: به معنای خواب.
  2. منام: محل خواب یا خوابگاه.
  3. نام: کسی که خوابیده است.

ویژگی‌های دستوری واژه

  • نوع کلمه: اسم
  • حالت اعرابی: در جمله به صورت مجرور (لِلأَنامِ) آمده است.
  • جمع یا مفرد: مفرد جمع‌گونه (اسم جمع).
  • حروف اضافه: حرف «لِ» در ابتدای واژه به معنای «برای» است.

صورت ریشه و معنای اصلی

ریشه واژه «أنام» از «نوم» است که به معنای خوابیدن یا آرامش است. این واژه به موجودات زنده اشاره دارد که آرامش و زندگی دارند.


اطلاعات ریشه‌شناسی

واژه «أنام» در زبان عربی قدیم برای اشاره به خلایق و موجودات زنده استفاده می‌شده است. این واژه در متون دینی و ادبیات کلاسیک عربی نیز کاربرد فراوانی دارد.


مترادف‌ها و متضادها

مترادف‌ها:
  • در عربی: بشر، خلق، ناس، عباد.
  • در فارسی: مردم، انسان‌ها، آفریدگان، خلایق.
متضادها:
  • در عربی: حیوانات غیرانسان، جمادات.
  • در فارسی: اشیاء بی‌جان، موجودات غیرزنده.

نتیجه‌گیری

واژه «لِلأَنامِ» در زبان عربی معنای گسترده‌ای دارد و در قرآن و ادبیات عربی برای اشاره به انسان‌ها و موجودات زنده به کار رفته است. این واژه از ریشه «نوم» گرفته شده و با مفهوم آرامش و زندگی مرتبط است.

Nach oben scrollen