وَأَمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث
و اما نعمت پروردگارت را بیان کن.
اجزای جمله:- وَ:
- نوع: حرف عطف.
- نقش: برای اتصال جمله به جملات قبلی استفاده شده است.
- أَمّا:
- نوع: حرف شرط و تفصیل.
- نقش: برای تأکید و تفصیل موضوع آمده است.
- بِنِعمَةِ:
- بِ:
- نوع: حرف جر.
- نقش: برای ایجاد ارتباط بین فعل و مفعول آمده است.
- نِعمَةِ:
- نوع: اسم.
- نقش: مضاف.
- معنی: نعمت.
- رَبِّكَ:
- رَبِّ:
- نوع: اسم.
- نقش: مضاف‌الیه.
- معنی: پروردگار.
- كَ:
- نوع: ضمیر متصل.
- نقش: مضاف‌الیه دوم (به تو).
- معنی: تو.
- فَحَدِّث:
- فَ:
- نوع: حرف فاء تفریع.
- نقش: نتیجه‌گیری یا ترتیب زمانی را بیان می‌کند.
- حَدِّث:
- نوع: فعل امر.
- زمان: امر (دستور دادن).
- معنی: بیان کن.
نوع جمله و معنای آن به فارسی:- نوع جمله: خبری-امری (این جمله خبری است اما در پایان آن یک دستور مستقیم داده می‌شود).
- معنا و مفهوم کلی: خداوند به پیامبر اسلام (ص) دستور می‌دهد که نعمت‌های پروردگار مهربان را بازگو و از آنها سخن بگوید. این آیه بر اهمیت شکرگزاری و یادآوری نعمت‌ها تأکید دارد.
|
