089-025-010-فجر

« Back to Glossary Index
در چنین زمانی عذابی از الله به او میرسد که از دیگری ساخته نیست (۲۵)
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ


ترجمه به فارسی:

پس در آن روز، هیچ‌کس مانند عذاب او عذاب نمی‌کند.


تحلیل جمله و بررسی دستور زبان:

ساختار کلی جمله

این آیه یک جمله خبری است که به وضعیت روز قیامت اشاره دارد و بر منحصر به فرد بودن عذاب خداوند تأکید می‌کند. جمله از چند بخش تشکیل شده است:


واژه‌ها و تجزیه دستوری

  1. فَيَوْمَئِذٍ
    • نوع کلمه: ترکیبی از „فی“ (حرف جار) + „یوم“ (اسم) + „إذٍ“ (ظرف زمان).
    • معنی: پس در آن روز.
    • نقش دستوری: ظرف زمان.
  2. لَا
    • نوع کلمه: حرف نفی.
    • معنی: نه / نمی‌.
    • نقش دستوری: برای نفی فعل استفاده شده است.
  3. يُعَذِّبُ
    • نوع کلمه: فعل مضارع مجهول.
    • معنی: عذاب می‌کند.
    • نقش دستوری: فعل اصلی جمله.
    • صرف: باب تفعیل، صیغه مضارع مفرد غایب.
  4. عَذَابَهُ
    • نوع کلمه: اسم + ضمیر متصل.
    • معنی: عذاب او.
    • نقش دستوری: مفعول جمله.
    • ترکیب: „عذاب“ (اسم) + „هُ“ (ضمیر متصل مفرد غایب برای اشاره به خداوند).
  5. أَحَدٌ
    • نوع کلمه: اسم نکره.
    • معنی: هیچ‌کس / کسی.
    • نقش دستوری: فاعل جمله.

نوع جمله

  • ساده: جمله خبری است.
  • منفی: با استفاده از „لَا“ فعل جمله نفی شده است.
  • تأکیدی: تأکید بر منحصر بودن عذاب خداوند در روز قیامت.

معنی کلی

این آیه بر این موضوع دلالت دارد که در روز قیامت، هیچ‌کس قادر به مجازات یا عذاب کردن همانند عذاب خداوند نیست. این امر نشان‌دهنده قدرت مطلق خداوند و عدالت اوست.

Nach oben scrollen