آیه 12: „الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ“- الَّذِي:
- نوع کلمه: اسم موصول
- نقش نحوی: مبتدا
- معنی: کسی که
- يَصْلَى:
- نوع کلمه: فعل مضارع معلوم
- ریشه: ص ل ي
- ساختار: فعل مضارع مرفوع
- نقش نحوی: خبر
- معنی: وارد می‌شود یا سوخته می‌شود
- النَّارَ:
- نوع کلمه: اسم
- ساختار: مفعول به منصوب
- معنی: آتش
- الْكُبْرَىٰ:
- نوع کلمه: صفت
- ساختار: صفت برای „النَّارَ“
- معنی: بزرگ
ریشه و معانی:- ص ل ي:
- معانی مختلف: ورود به آتش، سوزاندن، سوختن
نوع جمله و ترجمه:- نوع جمله: جمله اسمیه (با مبتدا و خبر)
- ترجمه به فارسی: کسی که وارد آتش بزرگ می‌شود
این آیه به توصیف افرادی می‌پردازد که در آخرت وارد آتش جهنم می‌شوند، که در اینجا به عنوان „آتش بزرگ“ توصیف شده است. |
