081-007-007-تكوير – Koran & Bibel

« Back to Glossary Index

و هنگامی که آن اشخاص به یکدیگر نزدیک شوند (با استفاده از آیات دیگر قرآن، از این آیه می‌فهمیم که تمام افرادی که در زمان پایان عمر زمین، آثار خرابی آن را مشاهده می‌کنند و حتی ارواح انسان‌هایی که پیش‌تر مرده بودند و اسیر جاذبه زمین در عالم برزخ و اطراف زمین بودند، اجباراً به هم نزدیک می‌شوند. پس از یک عذاب سخت و شدید که به مرگ دوم ایشان منتهی می‌شود، بیهوش گردند و بدون آنکه چیزی بفهمند، آماده شوند که از زمین دنیا در «قبری فضایی» به زمین آخرت برده شوند و در آنجا زنده گردند.) (۷)

آیه 7: وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ

وَ: این حرف عطف است که به معنی „و“ در فارسی است. در اینجا برای ارتباط بین جملات استفاده می‌شود.
إِذَا: این کلمه برای شرط یا زمان استفاده می‌شود و در اینجا به معنی „زمانی که“ یا „وقتی که“ است.
النُّفُوسُ:
- ال: حرف تعریف است که اسم نکره را به معرفه تبدیل می‌کند.
- نُّفُوسُ: جمع „نَفْس“ است که در اینجا به معنی „روح‌ها“ یا „جان‌ها“ می‌باشد.
زُوِّجَتْ:
- زُوِّجَتْ: فعل ماضی مجهول است. ریشه آن „ز و ج“ (زَوْج) است.
- به معنی „جفت شدند“ یا „همراه شدند“ می‌باشد.

ریشه و معانی

ریشه: ز و ج (زَوْج)
معانی:
- جفت
- همراه کردن
- ازدواج کردن

نوع جمله و معنی

نوع جمله: شرطیه و خبریه
معنی کلی: „و هنگامی که روح‌ها جفت شوند.“

این جمله اشاره به یکی از وقایع روز قیامت دارد که در آن ارواح بر اساس اعمال و صفاتشان با هم جفت یا همراه می‌شوند.