068-018-003-قلم

1. وَ: حرف عطف به معنای „و“ که برای ربط دادن جملات یا عبارات به کار می‌رود.
2. لَا: حرف نفی به معنای „نه“ که برای نفی فعل استفاده می‌شود.
3. يَسْتَثْنُونَ: فعل مضارع از باب استفعال (استثنی) در صیغه جمع مذکر غائب.
   • یاء: نشانه مضارع و ضمیر غایب (آنها).
   • سین و ثاء و نون: حروف اصلی تشکیل‌دهنده ریشه فعل „ث ن ی“ که به معنای استثنا کردن یا جدا کردن است.
   • و ن: نشانه جمع مذکر غائب.

ریشه و معنای لغوی:

• ث ن ی (ث ن و): ریشه ثلاثی مجرد به معنای „جدا کردن“ یا „استثنا کردن“. در قالب باب استفعال، این ریشه به معنای „درخواست یا اقدام به استثنا کردن“ به کار می‌رود.

نوع جمله و معنا:

این آیه بخشی از یک جمله خبری است که در آن فعل مضارع منفی به کار رفته است. معنای کلی جمله این است که „و آنها استثنا نمی‌کنند“. این جمله معمولاً در سیاقی قرار دارد که به مخاطبان یا موضوع خاصی اشاره دارد و بیانگر عدم انجام عمل استثنا توسط آنهاست.

این جمله بخشی از یک سیاق بزرگ‌تر است و برای درک کامل مفهوم، نیاز به مطالعه آیات قبل و بعد آن وجود دارد.