آیه 1: وَ الْعَصْرِ
۱. تحلیل گرامری کلمات:- وَ:
- نوع: حرف عطف.
- کاربرد: برای پیوند دادن جملات یا کلمات.
- معنی: „و“ به معنای „و“ یا „قسم به“ (در اینجا به عنوان حرف قسم استفاده شده است).
- الْعَصْرِ:
- ال: حرف تعریف (معرفه‌ساز).
- عَصْرِ:
- حالت اعراب: اسم مجرور به دلیل وجود „وَ“ که در اینجا حرف قسم است.
- حرکت اعراب: کسره (زیر حرف „ر“).
- حالت: مفرد، معرفه (به دلیل وجود „ال“).
- نقش دستوری: اسم قسم.
۲. ریشه و معانی کلمه „الْعَصْرِ“:- ریشه:
ریشه این کلمه „ع-ص-ر“ (عَصَرَ) است. - معانی اصلی در زبان عربی:
- فشردن یا چلاندن (مانند فشردن میوه برای گرفتن آب آن).
- عصر یا دوران (زمانه مشخصی از شبانه‌روز یا دوره تاریخی خاص).
- نماز عصر (یکی از معانی خاص در اصطلاحات دینی).
- معانی در فارسی:
- زمان، دوران، روزگار.
- عصر (بخشی از روز).
- فشردن یا عصاره‌گیری.
۳. نوع جمله:- نوع جمله: قسم.
- توضیح: این جمله یک جمله قسمیه است. خداوند به „العصر“ (زمان، دوران، یا عصر) سوگند یاد کرده است.
۴. معنای آیه:- ترجمه تحت‌اللفظی:
„و قسم به عصر.“ - تفسیر احتمالی (بر اساس معانی مختلف):
- قسم به زمان (به عنوان مهم‌ترین عنصر زندگی انسان).
- قسم به عصر خاصی از تاریخ (مانند عصر پیامبر اسلام).
- قسم به دوران گذران زندگی انسان.
نتیجه نهایی:این آیه کوتاه اما عمیق، بر اهمیت زمان و گذر زندگی انسان تأکید می‌کند و با سوگند به „عصر“ یا „زمان“ اهمیت این مفهوم را گوشزد می‌نماید. |
