096-003-علق-002

آیه 3 «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ»

تجزیه دستوری

1. اقْرَأْ:
   • فعل امر: این فعل امر از مصدر «قَرَأَ» است که به معنای «خواندن» می‌باشد.
   • ریشه: ریشه این فعل «ق-ر-أ» است.
   • معنی در فارسی: بخوان
2. وَ:
   • حرف عطف: «وَ» به معنای «و» برای پیوند دادن دو جمله یا عبارت استفاده می‌شود.
3. رَبُّكَ:
   • رَبُّ: این کلمه اسم و به معنای «پروردگار» یا «خداوند» است.
   • كَ: این ضمیر متصل دوم شخص مفرد مذکر است و به معنای «تو» می‌باشد.
   • ترکیب: «رَبُّكَ» به معنای «پروردگار تو» است.
4. الْأَكْرَمُ:
   • اسم تفضیل: به معنای «بزرگوارترین» یا «بخشنده‌ترین» است.
   • ریشه: ریشه این کلمه «ک-ر-م» است که به معنای کرامت و بزرگواری می‌باشد.

نوع جمله

این جمله یک جمله امری است که با فعل امر «اقْرَأْ» آغاز می‌شود و با یک جمله اسمی همراه است. بخش دوم یعنی «وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ»، جمله اسمیه‌ای است که مبتدا آن «رَبُّكَ» و خبر آن «الْأَكْرَمُ» می‌باشد. این جمله به بیان یک حقیقت یا توصیف پرداخته است.

معنی کامل در فارسی

بخوان، که پروردگار تو بزرگوارترین است.