094-008-012-شرح

و به سوی پروردگارت رغبت کن.

تحلیل دستوری:

1. وَ: حرف عطف، به معنای „و“ برای پیوند دادن جملات یا عبارات.
2. إِلىٰ: حرف جر، به معنای „به سوی“.
3. رَبِّكَ:
   • رَبِّ: اسم، به معنای „پروردگار“، مضاف.
   • كَ: ضمیر متصل، به معنای „تو“، مضافٌ‌الیه.
4. فَارغَب:
   • فَ: حرف استئناف یا عطف، که در اینجا دلالت بر نتیجه یا تاکید دارد.
   • ارغَب: فعل امر از ریشه „ر-غ-ب“، به معنای „رغبت کن“ یا „میل پیدا کن“.

نوع جمله و معنا:

• نوع جمله: جمله امری (دستوری).
• معنا: خداوند از انسان می‌خواهد که تمام توجه و میل خود را به سوی پروردگار خویش معطوف کند.

این جمله تاکید بر اهمیت توجه و وابستگی به خداوند دارد و نشان‌دهنده رابطه‌ای عمیق و معنوی میان انسان و پروردگار است.