092-013-009-ليل

« Back to Glossary Index
و بدانید که هم این آینده و هم گذشته ها، همه برای خودِ ماست (خلقت برای هدفهائی است که خالقِ عالم در آن، درنظر گرفته که همیشه مانند زنجير، لازم و ملزومِ هم میباشند و خوشبخت کسی است که در این زنجیره جائی برای خوشبختی آینده ی خود بر طبقِ پیغامهای الله باز نماید) (۱۳)
آیه ۱۳: وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ


۱. تجزیه و تحلیل دستوری (گرامری):

  1. وَ
    • نوع: حرف عطف
    • معنا: „و“ به معنای „و“ برای اتصال جملات یا عبارات استفاده می‌شود.
  2. إِنَّ
    • نوع: حرف مشبه بالفعل
    • وظیفه: تأکید بر جمله اسمیه
    • عمل: اسم خود را منصوب می‌کند و خبر خود را مرفوع.
  3. لَنَا
    • لَ: حرف جر، به معنای „برای“
    • نَا: ضمیر متصل، اول شخص جمع (ما)
    • معنا: „برای ما“
  4. لَلْآخِرَةَ
    • لَ: لام ابتدای جمله برای تأکید
    • الآخِرَةَ:
      • نوع: اسم معرفه به الف و لام
      • اعراب: منصوب به دلیل لام تأکید
      • معنا: آخرت (جهان پس از مرگ)
  5. وَ
    • نوع: حرف عطف
    • معنا: „و“ برای اتصال دو عبارت
  6. الْأُولَىٰ
    • نوع: اسم معرفه به الف و لام
    • اعراب: مرفوع به دلیل عطف بر «الآخرة»
    • معنا: دنیا (جهان نخستین)

۲. ریشه‌شناسی کلمات (فعل‌ها و اسم‌ها):

  1. إِنَّ
    • ریشه ندارد، از حروف مشبه بالفعل است.
  2. لَنَا
    • ضمیر «نا» ریشه ندارد، اما حرف «لَ» از حروف جر است که معنای مالکیت یا اختصاص دارد.
  3. الْآخِرَةَ
    • ریشه: „أ-خ-ر“
    • معناهای ریشه: انتها، پایان، چیزی که در پایان می‌آید.
  4. الْأُولَىٰ
    • ریشه: „أ-و-ل“
    • معناهای ریشه: آغاز، ابتدا، اولین.

۳. نوع جمله و معنا:

  • نوع جمله: اسمیه تأکیدی
    این جمله از نوع اسمیه است و با «إِنَّ» جهت تأکید آغاز شده است.
  • معنا به فارسی:
    و بی‌گمان آخرت و دنیا از آنِ ماست.

۴. نکات بلاغی و مفهومی:

  1. تکرار لام تأکید:
    استفاده از „لَ“ در هر دو عبارت «لَلآخِرَةَ» و «الأُولَىٰ» برای تأکید بیشتر بر مالکیت خداوند است.
  2. ترتیب آخرت و دنیا:
    ابتدا به آخرت اشاره شده و سپس به دنیا، که نشان‌دهنده اهمیت بیشتر آخرت در نظام ارزشی قرآن است.
  3. مالکیت مطلق خداوند:
    این آیه تأکید می‌کند که هم جهان مادی (دنیا) و هم جهان معنوی (آخرت) تحت مالکیت و حاکمیت مطلق خداوند است.

۵. نتیجه‌گیری کلی:

آیه ۱۳ سوره لیل یکی از آیات تأکیدی قرآن است که مالکیت مطلق خداوند را بر هر دو جهان (دنیا و آخرت) بیان می‌کند. از نظر دستوری، این آیه شامل ساختاری ساده اما با تأکیدات قوی است که پیام اصلی توحید و قدرت خداوند را برجسته می‌کند.

Nach oben scrollen