092-010-009-ليل

تجزیه و تحلیل دستوری

1. فَ: حرف عطف است که به معنای „پس“ یا „بنابراین“ می‌باشد و برای اتصال جملات به کار می‌رود.
2. سَـ: حرف استقبال است که برای نشان دادن زمان آینده نزدیک به کار می‌رود و به معنای „خواهد“ می‌باشد.
3. نُيَسِّرُ: فعل مضارع مرفوع به صیغه جمع متکلم است. ریشه این فعل „یسر“ (ی-س-ر) است که به معنای آسان کردن می‌باشد. فعل در اینجا به صورت باب تفعیل آمده است که برای نشان دادن شدت یا تعدیه عمل استفاده می‌شود.
4. هُ: ضمیر متصل مفعولی مفرد مذکر غایب است که به معنای „او را“ یا „آن را“ می‌باشد.
5. لِلْعُسْرَىٰ:
   • لِـ: حرف جر که به معنای „برای“ یا „به سمت“ استفاده می‌شود.
   • الْعُسْرَىٰ: اسم معرفه مونث است و به معنای „سختی“ یا „مشقت“ می‌باشد. ریشه این کلمه „عسر“ (ع-س-ر) است که به معنای دشواری یا سختی است.

نوع جمله و معنای آن

این جمله، خبری است و بیان می‌کند که خداوند فردی را به سمت سختی‌ها هدایت خواهد کرد. در واقع، اشاره دارد به کسانی که خلاف اراده الهی عمل می‌کنند و در نتیجه، راه سختی برایشان هموار می‌شود.

معنا

به طور کلی، معنی این آیه چنین است: „پس او را برای سختی‌ها آماده خواهیم کرد.“ این جمله نشان‌دهنده عواقب رفتار نادرست و انحراف از مسیر حق است.