فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
„پس پروردگار تو تازیانه‌ی عذاب را بر آنان فرو ریخت.“
تحلیل و بررسی آیه:بررسی کلمات:- فَصَبَّ
- فَ: حرف عطف، به معنای „پس“ که جمله را به جمله قبل مرتبط می‌کند.
- صَبَّ: فعل ماضی، به معنای „ریخت“ یا „فرو ریخت“. فعل ثلاثی مجرد است و باب فعل است.
- عَلَيْهِمْ
- عَلَى: حرف جر به معنای „بر“.
- هِمْ: ضمیر متصل برای سوم شخص جمع مذکر، به معنای „آنان“.
- رَبُّكَ
- رَبّ: اسم، به معنای „پروردگار“.
- كَ: ضمیر متصل دوم شخص مفرد مذکر، به معنای „تو“.
- سَوْطَ
- اسم، به معنای „تازیانه“. این کلمه به عنوان مفعول منصوب است.
- عَذَابٍ
- اسم، به معنای „عذاب“. مضافٌ‌الیه مجرور است.
نوع جمله:- این جمله خبری است و عملی را بیان می‌کند که در گذشته رخ داده است.
مفهوم کلی:این آیه بیانگر مجازات الهی است که بر گروهی از افراد نازل شده است. خداوند با قدرت خود عذاب شدیدی را بر آنان وارد کرده که در قالب „تازیانه عذاب“ توصیف شده است.
بررسی گرامر:- ساختار کلی جمله:
فعل (فَصَبَّ) + جار و مجرور (عَلَيْهِمْ) + فاعل (رَبُّكَ) + مفعول (سَوْطَ عَذَابٍ).
این جمله از لحاظ نحوی کاملاً منظم است و ترتیب اجزای جمله رعایت شده است.
|
