آیه 11: وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَىتحلیل گرامری- وَ: حرف عطف است که به معنای „و“ می‌باشد و برای ارتباط بین جملات یا عبارات استفاده می‌شود.
- يَتَجَنَّبُهَا:
- يَتَجَنَّبُ: فعل مضارع است و از ریشه ثلاثی مجرد „ج-ن-ب“ به معنای „دوری کردن“ یا „اجتناب کردن“ می‌آید. این فعل به صورت باب تفعل (فعل پنجمی) صرف شده است که بر تفعّل دلالت دارد.
- هَا: ضمیر متصل به معنای „آن را“ است که به مفعول اشاره دارد.
- الْأَشْقَى:
- معرفه به „ال“ است و اسم فاعل از ریشه „ش-ق-و“ به معنای „بدبخت‌ترین“ یا „شقی‌ترین“ می‌باشد.
ریشه و معانی- ج-ن-ب: این ریشه در زبان عربی به معنای „دوری کردن“، „اجتناب کردن“ و „پرهیز نمودن“ است.
- ش-ق-و: این ریشه به معنای „بدبختی“، „شقاوت“ و „سختی کشیدن“ است.
نوع جمله و معنیاین جمله یک جمله خبری است که بیانگر حالت یا فعلی است که توسط فاعل (الْأَشْقَى) انجام می‌شود. ترجمه: «و دوری می‌کند از آن، بدبخت‌ترین.» این جمله بیانگر این است که شخصی که شقی‌ترین یا بدبخت‌ترین است، از چیزی (که در آیات قبل یا بعد مشخص شده است) دوری می‌کند. | 