087-005-008-أعلى

« Back to Glossary Index
پس آن علوفه را سبزِ تیره و قرمزِ مایل به سیاه کرد (این حالت برگهای گیاهان مختلف در هر پائیز و زمستان است) و خاشاکی بی مصرف (اشاره به اینست که هر زنده پر ارزشی، عاقبت بر اساس قوانین طبیعی الله بی ارزش می گردد تا دوباره مقدمه ای برای ایجاد چیزی با ارزش شود) (۵)
آیه ۵: „فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ“

۱. تحلیل گرامری

  • فَجَعَلَهُ:
    • فَ: حرف عطف به معنای „پس“.
    • جَعَلَ: فعل ماضی، ثلاثی مجرد، باب فَعَلَ-یَفعِلُ.
      • ضمیر فاعل: مستتر تقدیره „هو“ (اشاره به خداوند).
    • هُ: ضمیر متصل، مفعول به، به معنای „او را“.
  • غُثَاءً:
    • اسم منصوب: این کلمه به عنوان مفعول مطلق یا حال استفاده شده است.
    • غُثَاء: به معنای کف روی آب یا گیاهان خشک و پوسیده.
  • أَحْوَىٰ:
    • اسم منصوب: صفت برای „غُثَاءً“.
    • أَحْوَى: به معنای تیره‌رنگ یا سیاه که بیانگر حالت پوسیدگی است.

۲. ریشه کلمات و معانی

  • جعل (ج-ع-ل): قرار دادن، تبدیل کردن.
  • غثاء (غ-ث-ء): گیاهان خشک و پوسیده یا کف روی آب.
  • أحوى (ح-و-ى): تیره‌رنگ شدن یا سیاه شدن.

۳. نوع جمله

این جمله یک جمله فعلیه است که با فعل „جَعَلَ“ آغاز می‌شود و به توصیف حالتی از یک پدیده طبیعی می‌پردازد که معمولاً به قدرت خداوند اشاره دارد.

۴. معنی آیه

معنی آیه به این صورت است: „پس آن را همچون گیاهی خشک و تیره‌رنگ قرار داد.“

این آیه به تغییر و تحولات طبیعی اشاره دارد که تحت اراده و قدرت خداوند رخ می‌دهد.

Nach oben scrollen