081-022-007-تكوير

تحلیل دستوری:

1. وَ: حرف عطف است که برای اتصال دو جمله یا عبارت به کار می‌رود.
2. مَا: حرف نفی است که در اینجا برای انکار به کار رفته است.
3. صَاحِبُكُم:
   • صَاحِبُ: اسم مرفوع و مفرد است، به معنای „دوست“ یا „همراه“.
   • كُم: ضمیر متصل برای مخاطب جمع، به معنای „شما“.
4. بِمَجْنُونٍ:
   • بِ: حرف جر است که معمولاً برای بیان حالت یا توصیف به کار می‌رود.
   • مَجْنُونٍ: اسم مجرور و نکره، به معنای „دیوانه“.

ریشه کلمات:

• صَاحِبُ: ریشه „ص-ح-ب“ که به معنای همراهی و دوستی است.
• مَجْنُونٍ: ریشه „ج-ن-ن“ که به معنای دیوانگی و جنون است.

نوع جمله و معنا:

این جمله یک جمله خبری منفی است و معنای آن به فارسی چنین است:
„و همراه شما دیوانه نیست.“

در این آیه، خداوند پیامبر اسلام (حضرت محمد) را از اتهام دیوانگی تبرئه می‌کند و به مردم اعلام می‌دارد که او دیوانه نیست.