081-014-007-تكوير

تحلیل گرامری:

1. عَلِمَتْ
   • فعل: فعل ماضی، صیغه مفرد مؤنث غایب.
   • ریشه: „علم“ (ع-ل-م)
   • معنی: دانست.
2. نَفْسٌ
   • اسم: فاعل، نکره، مؤنث (در اینجا به معنای „هر انسانی“ آمده است).
   • ریشه: „نفس“ (ن-ف-س)
   • معنی: جان، شخص.
3. مَّا
   • حرف موصول یا اسم موصول: به معنای „چیزی که“ یا „آنچه“.
4. أَحْضَرَتْ
   • فعل: فعل ماضی، صیغه مفرد مؤنث غایب.
   • ریشه: „حضر“ (ح-ض-ر)
   • معنی: حاضر کرد، آورد.

تحلیل ریشه و معنی:

1. علم (ع-ل-م):
   • معنی اصلی: دانستن، آگاهی یافتن.
2. نفس (ن-ف-س):
   • معنی اصلی: جان، روح، شخص.
3. حضر (ح-ض-ر):
   • معنی اصلی: حاضر شدن، آمدن.

نوع جمله و معنی:

• نوع جمله: جمله خبری
• ترجمه و معنی کلی: هر انسانی آنچه را که آورده است خواهد دانست.

این آیه به روز قیامت اشاره دارد و بیان می‌کند که هر فردی از اعمالی که در دنیا انجام داده است آگاهی خواهد یافت و نتیجه آن اعمال را خواهد دید.