081-002-007-تكوير

آیه 2 „وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ“:

تحلیل گرامری:

1. وَ: حرف عطف است که به معنی „و“ می‌باشد و برای پیوستن جملات یا عبارات به کار می‌رود.
2. إِذَا: حرف شرط است و به معنی „هنگامی که“ می‌باشد. این حرف در زبان عربی برای بیان شرایط زمانی به کار می‌رود.
3. النُّجُومُ: اسم جمع مونث است و به معنی „ستارگان“ می‌باشد. در حالت مرفوع قرار دارد زیرا مبتدا یا موصوف جمله شرطیه است.
4. انكَدَرَتْ: فعل ماضی معلوم و به معنی „تیره شوند، سقوط کنند“ است.
   • ریشه این فعل „ك-د-ر“ (ک-د-ر) است که به معنای کدر شدن یا تیره شدن است.
   • فاعل این فعل ضمیر مستتر „هُنَّ“ است که به „النُّجُومُ“ برمی‌گردد.

تحلیل معنایی و ساختاری:

این جمله یک جمله شرطیه است که با „إِذَا“ آغاز می‌شود. در اینجا، „النُّجُومُ“ (ستارگان) موضوع جمله شرطی هستند و فعل „انكَدَرَتْ“ عمل یا وضعیت آنها را توصیف می‌کند. معنای کلی این آیه این است که در روز قیامت یا در زمان وقوع حادثه‌ای بزرگ، ستارگان تیره و تار می‌شوند یا سقوط می‌کنند که نشانه‌ای از تغییرات عظیم کیهانی و طبیعی است.

نوع جمله:

این جمله شرطی است که از دو بخش تشکیل شده است:

• شرط: „إِذَا النُّجُومُ“
• جواب شرط: „انكَدَرَتْ“

مفهوم کلی:

به طور کلی، این آیه اشاره به نشانه‌های بزرگ و تغییری در نظام طبیعی جهان دارد که در روز قیامت رخ خواهد داد.