آیه 1 „إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ“ تحلیل دستوری- إِذَا:
- نوع کلمه: حرف شرط
- کاربرد: برای بیان شرط و زمانی استفاده می‌شود که وقوع یک عمل در زمان معین یا تحت شرایط خاصی را نشان می‌دهد.
- الشَّمْسُ:
- نوع کلمه: اسم
- اعراب: مرفوع (به دلیل اینکه نقش فاعل را در جمله دارد)
- ترجمه: خورشید
- كُوِّرَتْ:
- نوع کلمه: فعل ماضی مجهول
- ریشه: ک-و-ر (کَوَرَ)
- وزن: فُعِّلَ (از باب تفعیل)
- ترجمه: پیچیده شد، در هم پیچیده شد
ریشه و معانی- ک-و-ر (کَوَرَ):
- معنی اصلی: پیچیدن، در هم پیچیدن
- کاربرد در قرآن: در اینجا به معنای پیچیده شدن یا فرو رفتن نور خورشید به کار رفته است.
نوع جمله و معنا- نوع جمله: جمله شرطیه
- توضیح: این جمله با „إِذَا“ آغاز شده و یک شرطی را بیان می‌کند که به آینده اشاره دارد.
- معنای کلی آیه:
- این آیه به یکی از نشانه‌های قیامت اشاره دارد که در آن خورشید جمع شده یا نور آن خاموش می‌شود.
|
