074-047-005-مدثر

« Back to Glossary Index
تا آنچه امروز به یقین می بینیم، به ما رسید (47)

 آیه 47: حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ

  1. حَتَّىٰ:
    • نوع کلمه: حرف جر
    • نقش نحوی: برای بیان غایت و نتیجه به کار می‌رود و معمولاً بعد از آن فعل مضارع یا ماضی می‌آید.
  2. أَتَانَا:
    • فعل: فعل ماضی
    • ریشه: أتی (أ-ت-ی)
    • ساختار: فعل ماضی ثلاثی مجرد
    • ضمیر متصل: „نا“ که ضمیر متصل به عنوان مفعول به کار رفته و به معنای „ما“ یا „به ما“ است.
    • ترجمه: آمد به ما
  3. الْيَقِينُ:
    • نوع کلمه: اسم
    • ریشه: یقین (ی-ق-ن)
    • نقش نحوی: فاعل فعل „أَتَى“
    • ترجمه: یقین

ریشه واژه‌ها و معانی:

  • أتی (أ-ت-ی):
    • معانی ریشه: آمدن، رسیدن
  • یقین (ی-ق-ن):
    • معانی ریشه: اطمینان، باور محکم، شک ناپذیری

نوع جمله:

این جمله یک جمله فعلیه است که با حرف جر „حَتَّىٰ“ شروع می‌شود و فعل ماضی „أَتَى“ را شامل می‌شود. جمله به صورت کلی بیانی است و وقوع یک حقیقت یا واقعه را بیان می‌کند.

ترجمه کلی جمله:

„تا زمانی که یقین به سراغمان آمد.“

در اینجا „یقین“ معمولاً به معنای مرگ یا آگاهی کامل از حقیقت نهایی تفسیر می‌شود.

Nach oben scrollen