آیه 1 „يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ“ از سوره مزمل. ترکیب و ساختار گرامری- يَا: یک حرف ندا در زبان عربی است که برای خطاب کردن به کار می‌رود. معادل فارسی آن „ای“ است.
- أَيُّهَا: این یک ترکیب مرکب است که برای جلب توجه مخاطب استفاده می‌شود.
- أَيُّ: ضمیر نسبتی است که برای اشاره به شخص یا چیزی استفاده می‌شود.
- هَا: یک ضمیر اشاره است که به أَيُّ می‌چسبد تا توجه بیشتری جلب کند.
- الْمُزَّمِّلُ: اسم مفعول از فعل „تَزَمَّلَ“ به معنای خود را پیچیدن یا پوشاندن است.
- الـ: حرف تعریف است که نشان دهنده معرفه بودن اسم می‌باشد.
- مُزَّمِّل: کسی که خود را در لباس یا پارچه‌ای پیچیده است.
ریشه‌های کلمه- ز-م-ل (زمل): ریشه اصلی این کلمه است که به معنای پیچیدن یا پوشاندن چیزی است. در زبان عربی، این ریشه در کلماتی مانند „زمیل“ (همراه) و „تَزَمَّلَ“ (خود را پیچیدن) به کار می‌رود.
نوع جمله و معنا- نوع جمله: این آیه یک جمله ندایی است که با حرف ندا „يَا“ شروع می‌شود و برای جلب توجه پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، به کار می‌رود.
- معنا: آیه به معنای „ای کسی که خود را پیچیده‌ای“ یا „ای جامه‌پوش“ است. در اینجا به پیامبر اکرم (ص) خطاب شده که در حال عبادت و شب‌زنده‌داری بوده و خود را در لباس پیچیده بوده است.
این تحلیل نشان می‌دهد که چگونه اجزای مختلف آیه با هم ترکیب می‌شوند تا معنای خاصی را برسانند و مخاطب خاصی را مورد خطاب قرار دهند. | 