068-046-003-قلم

آیه 46 أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ:

تحلیل دستوری:

1. أَمْ: حرف عطف است که به معنای „یا“ می‌باشد و برای پرسش و تضاد استفاده می‌شود.
2. تَسْأَلُهُمْ:
   • تَسْأَلُ: فعل مضارع مرفوع و فاعل آن ضمیر مستتر „أنتَ“ است.
   • هُمْ: ضمیر متصل به عنوان مفعول، به معنای „آن‌ها“ است.
   • ریشه: „س-أ-ل“ به معنای سؤال کردن یا درخواست کردن.
3. أَجْرًا: مفعولٌ‌به منصوب و نکره است. به معنای „پاداش“ یا „مزدی“.
4. فَهُم:
   • فَـ: حرف عطف که نتیجه را بیان می‌کند.
   • هُم: ضمیر منفصل به عنوان مبتدا، به معنای „آن‌ها“.
5. مِّن مَّغْرَمٍ: جار و مجرور.
   • مِن: حرف جر به معنای „از“.
   • مَّغْرَمٍ: اسم مجرور و نکره. ریشه „غ-ر-م“ به معنای بدهی یا زیان.
6. مُّثْقَلُونَ: خبر برای مبتدا، اسم جمع مذکر سالم و مرفوع. از ریشه „ث-ق-ل“ به معنای سنگین بودن یا سنگینی کشیدن.

نوع جمله و معنی:

این آیه یک جمله استفهامی است که به صورت انکاری استفاده می‌شود. به این معنا که پیامبر از مردم چیزی طلب نکرده تا آن‌ها دچار بدهی یا بار سنگین شوند.

ترجمه:

„یا آیا تو از آن‌ها مزدی طلب می‌کنی که در نتیجه آن از بدهی سنگین شده‌اند؟“

در این آیه، خداوند به پیامبر اشاره می‌کند که او هیچ پاداش یا مزدی از مردم بابت تبلیغ دین طلب نکرده است، بنابراین دلیلی برای رد دعوت او وجود ندارد.