068-045-003-قلم – Koran & Bibel

و مهلتی که حال به ایشان می دهم، حیله ای شایسته است، از من (4۵)

آیه 45 وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ:

وَ: حرف عطف که برای ربط دادن دو جمله یا دو عبارت به کار می‌رود.
أُمْلِي: فعل مضارع مرفوع اول شخص مفرد از باب إفْعَال است. ریشه آن „م-ل-و“ (ملاء) می‌باشد و به معنای مهلت دادن یا فرصت دادن است.
لَهُمْ:
- لِ: حرف جر به معنای „برای“.
- هُمْ: ضمیر متصل برای جمع مذکر غایب به معنای „ایشان“ یا „آنها“.
إِنَّ: حرف تأکید و نصب، برای تأکید و بیان اطمینان به کار می‌رود.
كَيْدِي:
- كَيْد: اسم به معنای تدبیر یا نیرنگ. ریشه آن „ك-ي-د“ (کید) است.
- ي: ضمیر متصل برای اول شخص مفرد به معنای „من“.
مَتِينٌ: صفت مرفوع که به معنای محکم و استوار است.

این آیه یک جمله خبری است. در این آیه، خداوند می‌فرماید که به افراد مخالف فرصت و مهلت می‌دهد، اما تدبیر و نقشه او بسیار محکم و استوار است.

„و به آنها مهلت می‌دهم؛ همانا تدبیر من استوار است.“