068-030-003-قلم

آیه 30 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ

1. فَأَقْبَلَ (فَ + أَقْبَلَ):
   • فَ: حرف عطف که به معنی „پس“ یا „بنابراین“ است و برای پیوند جملات به کار می‌رود.
   • أَقْبَلَ: فعل ماضی، سوم شخص جمع، از ریشه „ق ب ل“ به معنی „روی آوردن“ یا „نزدیک شدن“.
2. بَعْضُهُمْ:
   • بَعْضُ: اسم، به معنی „برخی“ یا „بعضی“.
   • هُمْ: ضمیر متصل، سوم شخص جمع، به معنی „آن‌ها“ که به „بَعْضُ“ اضافه شده است.
3. عَلَىٰ: حرف جر به معنی „به سوی“ یا „بر“.
4. بَعْضٍ:
   • اسم، مجرور به علت حرف جر „عَلَىٰ“، به معنی „برخی“ یا „بعضی“.
5. يَتَلَاوَمُونَ:
   • فعل مضارع، سوم شخص جمع، از ریشه „ل و م“ به معنی „سرزنش کردن یکدیگر“ یا „ملامت کردن“.

ریشه کلمات و معانی:

• أَقْبَلَ: ریشه „ق ب ل“ به معنی روی آوردن، نزدیک شدن.
• يَتَلَاوَمُونَ: ریشه „ل و م“ به معنی سرزنش کردن، ملامت کردن.

نوع جمله و معنا:

این جمله یک جمله فعلیه است که با حرف عطف „فَ“ آغاز شده و بیانگر عملی در گذشته است.

معنی:

پس بعضی از آن‌ها به سوی بعضی دیگر روی آورده و یکدیگر را سرزنش می‌کردند.