آیه 23. فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
تحلیل دستوری:- فَانطَلَقُوا
- فَـ: این حرف عطف است و به معنای „پس“ یا „و سپس“ می‌باشد.
- انطَلَقُوا: فعل مضارع به صورت جمع مذکر غایب از باب „افتعال“ از ریشه „ط-ل-ق“ که به معنی „حرکت کردن“ یا „رفتن“ است.
- وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
- وَ: حرف عطف به معنای „و“.
- هُمْ: ضمیر متصل جمع مذکر غایب به معنای „آنها“.
- يَتَخَافَتُونَ: فعل مضارع به صورت جمع مذکر غایب از باب „تفاعل“ از ریشه „خ-ف-ت“ که به معنی „آهسته صحبت کردن“ یا „به آهستگی صحبت کردن“ است.
ریشه و معانی:- ط-ل-ق: این ریشه به معانی مختلفی از جمله „آزاد شدن“، „رها شدن“، و „رفتن“ اشاره دارد.
- خ-ف-ت: این ریشه به معانی „آهسته بودن“، „پنهان کردن صدا“، و „درگوشی صحبت کردن“ اشاره دارد.
نوع جمله و معنا:این جمله یک جمله فعلیه است که با حرف عطف „فـ“ آغاز شده و حاکی از یک عمل و حرکت گروهی از افراد است. معنای کلی آیه به این صورت است: „پس آنها رفتند در حالی که آرام و درگوشی با یکدیگر صحبت می‌کردند.“ این جمله نشان‌دهنده حرکتی محتاطانه و همراه با نجوا بین افراد است. | 