| و انسان را ما آفریدیم و وسوسه های درونِ او را میدانیم، و ما به او از رگِ گردن نزدیک تریم (یعنی خالقِ عالم در عین حال که مرکزِ قدرتش در مرکزِ خلقت است، دست ها و ذرّات و رشته های قدرت او در هر ذرّه از ذراتِ وجود است و هر حادثه و حرکتی که در جهان اتفاق افتد، در خالق جهان درک میشود، زیرا جهان، جز یک واحدِ متصلِ وجودِ خالق، چیزی نیست) (۱6) |
050-016-036-ق
« Back to Glossary Index