بگو، آنکس آنها را زنده می کند که اول بار، آنها را پدید آورده و او به هر نوع آفرینشی دانا است (دقت کنید که چگونه خالق عالم می فرماید، همانطور که ما در بدن انسان از نطفه یک سلولی انسان، سلولهای استخوانی و تمام استخوانهای یک انسان بزرگ را روی قوانین طبیعی ساختیم و همچنانکه روی کره زمین انسان و حیوان استخوان داری نبود و ما روی اراده خود از طریق قانون ایجاد زندگی در زمین و تکاملِ سلول زنده به حیوانات استخوان دار و انسان، حیواناتِ استخوان دار و انسان را پدید آوردیم، برای ما آسان است که قانونی در خلقت داشته باشیم که روح انسان دنیا در زمین آخرت در بدنی پیدا شود که وقتی خود را دوباره زنده میبیند، ببیند مانند دنیا دارای گوشت و پوست و استخوان و هیکلی مانند انسان دنیاست، اگر چه دارای تغییراتی متناسب با مکان و زمان و اوضاع آخرت باشد و با انسان دنیا آنقدر از نظر علمی فرق داشته باشد که قابل مقایسه با هم نباشد، جز اینکه خود را بشناسد که همان انسان دنیاست و رفقای خود را هم بشناسد که رفقای دنیائی او هستند، همانطور که دو نفر انسان در جوانی در یک مدرسه با هم رفیق بودند، در پیری یکدیگر را رفیق قدیمی می شناسند با همان خصوصیات شناسائی جوانی، با اینکه هیچ چیز جوان با پیر قابل مقایسه نیست) (۷۹) |
036-079-043-يس
« Back to Glossary Index