الله بر پیغامگیر و آن مهاجر و انصاری که در آن زمان بس سخت از پیغامگیر تبعیت کردند، توبه گرفت، آری پس از وقتی بر ایشان توبه گرفت که واقعا چنان موقعیتشان سخت بود که نزدیک بود، دلهای بعضی از ایشان از حق برگردد و از اینروست که الله نسبت به ایشان مهربان و بخشش های استثنائی دارد (در آیه بعد با توجه به مشابهت این دو آیه در بعضی عبارات با دو آیه ۲۵ و ۲6 که درباره جنگ حنین است و همچنین مشابهت مطالب دو آیه ۱۱4 و ۱۱۵ که قبل این دو آیه است با مطالب دو آیه ۲۳ و ۲4 که قبل از دو آیه مربوط به جنگ حنین میباشد، باید برخلاف آنچه مفسران قرآن این دو آیه را مربوط به جنگ تبوک دانسته اند، ما آنرا مربوط به جنگ حنین بدانیم و بگوئیم این مطالب مربوط به زمان سختی از جنگ حنین است که سه نفر از سرداران لشگریان اسلام بواسطه عدم توجه بدستور پیغمبر اسلام در تحقيقِ دقيقِ وضعِ دشمن مورد حمله ناگهانی کمین کنندگان قرار گرفتند و لشگریان اسلام و خود پیغمبر مجبور بفرار شدند، بطوریکه بسیاری از مؤمنین به اسلام بد گمان شدند تا اینکه معجزه ای آنانرا نجات داد) (۱۱۷) |
009-117-113-توبة
« Back to Glossary Index