094-007-012-شرح

« Back to Glossary Index
پس هر زمانی که کاری را تمام کردی، باز خود را به سختی بیفکن. (۷)
(این دستورات باعث شد که پیامبر اسلام و پیروان او به امید آسانی‌های آینده، تلاش بیشتری در تبلیغ رسالت خود داشته باشند و از اذیت‌ها و بدگویی‌های دیگران نهراسند.)
فَإِذا فَرَغتَ فَانصَب


پس هنگامی که فارغ شدی، سخت بکوش.


۱. تحلیل کلمات:

  1. فَ: حرف عطف که به معنای „پس“ یا „و سپس“ است. برای نشان دادن ترتیب یا نتیجه استفاده می‌شود.
  2. إِذا: اسم شرط غیرجازی که به معنای „هنگامی که“ یا „وقتی که“ است. برای شرط استفاده می‌شود.
  3. فَرَغتَ: فعل ماضی (گذشته) از ریشه „فرغ“ به معنای „فارغ شدن“ یا „تمام کردن“.
    • فَرَغ: ریشه اصلی.
    • تَ: ضمیر متصل برای مخاطب مفرد مذکر (تو).
  4. فَ: حرف عطف دوم، اینجا برای نتیجه‌گیری آمده است.
  5. انصَب: فعل امر از ریشه „نصب“ به معنای „تلاش کن“ یا „کوشش کن“.
    • این فعل به صورت امر مخاطب مفرد مذکر آمده است.

۲. تحلیل دستوری جمله:

  • این جمله یک جمله شرطی است که از دو بخش تشکیل شده است:
    1. جمله شرط: إِذا فَرَغتَ
      • (اگر فارغ شدی / وقتی فارغ شدی)
    2. جواب شرط: فَانصَب
      • (پس سخت بکوش)
  • نوع جمله:
    این جمله شرطیه است و از دو جمله مستقل تشکیل شده که با حرف شرط „إِذا“ به هم متصل شده‌اند.

نوع جمله و معنا:

این یک جمله شرطی است که جنبه دستوری و انگیزشی دارد. پیام آن این است که وقتی فرد از یک کار فارغ شد، باید بدون اتلاف وقت خود را به کار دیگری مشغول کند و در تلاش و کوشش باشد.

Nach oben scrollen