020-002-048-طه

« Back to Glossary Index
آیه 2: مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ


1. تحلیل گرامری (نحوی و صرفی):

  • مَا
      • نوع: حرف نفی
      • کاربرد: برای نفی جمله فعلیه استفاده شده است.
    • ترجمه: «ما» به معنی «نه» یا «نزول ندادیم».
  • أَنزَلْنَا
    • نوع: فعل ماضی
    • ساختار:
      • ریشه ثلاثی مجرد: ن-ز-ل
      • باب: إفعال
      • صیغه: اول شخص جمع (ما)
    • معنی: «نازل کردیم» یا «فرود آوردیم».
  • عَلَيْكَ
    • عَلَى: حرف جر به معنی «بر» یا «روی».
    • كَ: ضمیر متصل برای مخاطب مفرد (تو).
    • ترجمه ترکیب: «بر تو».
  • الْقُرْآنَ
    • نوع: اسم معرفه (با ال).
    • اعراب: منصوب به دلیل مفعول بودن برای فعل «أنزلنا».
    • ترجمه: «قرآن» (کلام وحی که بر پیامبر نازل شده است).
  • لِتَشْقَىٰ
    • لِـ: حرف جر به معنای «برای».
    • تَشْقَىٰ: فعل مضارع منصوب به دلیل وجود لام تعلیل.
      • ریشه ثلاثی مجرد: ش-ق-ی
      • باب: ثلاثی مجرد
      • صیغه: دوم شخص مفرد (تو).
    • ترجمه: «تا مشقت بکشی» یا «تا رنج ببری».

2. ریشه‌شناسی الفاظ و معانی فارسی:

  • مَا
    • ریشه خاصی ندارد، حرف است.
  • أَنزَلْنَا
    • ریشه: ن-ز-ل
    • معنی ریشه در زبان عربی: فرود آمدن، پایین آوردن، نازل کردن یا وحی کردن.
  • عَلَيْكَ
    • عَلَى از کلمات اصلی عربی است و به معنی «روی» یا «بر» است.
  • الْقُرْآنَ
    • ریشه: ق-ر-أ (خواندن).
    • معنی ریشه در زبان عربی: جمع کردن، خواندن. قرآن به عنوان کتاب مقدس مسلمانان از این ریشه گرفته شده است، زیرا آیات آن خوانده می‌شود و مجموعه‌ای از وحی الهی است.
  • لِتَشْقَىٰ
    • ریشه: ش-ق-ی
    • معنی ریشه در زبان عربی: دچار سختی شدن، بدبختی، مشقت کشیدن.

3. ساختار جمله و نوع آن:

این جمله یک جمله‌ی فعلیه است که با فعل ماضی (أَنزَلْنَا) آغاز شده و با حرف نفی (مَا) نفی شده است.

  • نوع جمله: خبری منفی.

4. معنی کلی در زبان فارسی:

«ما قرآن را بر تو نازل نکردیم تا (به خاطر آن) دچار مشقت شوی.»


نکات تفسیری و معنایی:

این آیه بیان می‌کند که هدف از نزول قرآن، سخت‌گیری یا ایجاد رنج و مشقت نیست، بلکه هدف هدایت انسان‌هاست.

Nach oben scrollen